< Psalmorum 85 >
1 Psalmus, in finem, filiis Core. Benedixisti Domine terram tuam: avertisti captivitatem Iacob.
Načelniku godbe med sinovi Koretovimi, psalm. Blagovoljen si bil, Gospod, deželi svoji; nazaj si bil pripeljal sužnje krdelo Jakobovo.
2 Remisisti iniquitatem plebis tuae: operuisti omnia peccata eorum.
Odpustil si bil krivico ljudstvu svojemu, pokril si bil ves njih greh.
3 Mitigasti omnem iram tuam: avertisti ab ira indignationis tuae.
Potolažil si bil ves srd svoj, odvrnil, da ni kipela, jezo svojo.
4 Converte nos Deus salutaris noster: et averte iram tuam a nobis.
Postavi nas v prejšnji stan, o Bog blaginje naše; in potolaži nevoljo svojo proti nam.
5 Numquid in aeternum irasceris nobis? aut extendes iram tuam a generatione in generationem?
Ali se bodeš večno jezil nad nami? raztezal jezo svoje od roda do roda?
6 Deus tu conversus vivificabis nos: et plebs tua laetabitur in te.
Ali ne bodeš vrnivši se nazaj nas postavil v življenje, da se ljudstvo tvoje raduje v tebi?
7 Ostende nobis Domine misericordiam tuam: et salutare tuum da nobis.
Pokaži nam, Gospod, milost svojo; in daj nam blaginjo svojo.
8 Audiam quid loquatur in me Dominus Deus: quoniam loquetur pacem in plebem suam. Et super sanctos suos: et in eos, qui convertuntur ad cor.
Poslušal bodem, kaj govori, Bog ón mogočni Gospod, ker mir govori proti ljudstvu svojemu, in proti njim, katerim je milosten; ali k nespameti naj se ne povrnejo.
9 Verumtamen prope timentes eum salutare ipsius: ut inhabitet gloria in terra nostra.
Res, blizu je njim, ki se njega bojé, blaginja njegova; slava bode prebivala v deželi naši.
10 Misericordia, et veritas obviaverunt sibi: iustitia, et pax osculatae sunt.
Milost in zvestoba se srečati; pravica in mir se poljubita.
11 Veritas de terra orta est: et iustitia de caelo prospexit.
Zvestoba požene iz zemlje, in pravica pogleda z nebés.
12 Etenim Dominus dabit benignitatem: et terra nostra dabit fructum suum.
Tudi Bog bode dal, kar je dobro, da zemlja naša obrodi svoj sad.
13 Iustitia ante eum ambulabit: et ponet in via gressus suos.
Storil bode, da pojde pravica pred njim, ko postavi noge svoje na pot.