Psalmorum 85
1 Psalmus, in finem, filiis Core. Benedixisti Domine terram tuam: avertisti captivitatem Iacob.
Przedniejszemu śpiewakowi synom Korego psalm. Łaskęś, Panie! niekiedy pokazywał ziemi twojej; przywróciłeś zasię z niewoli Jakóba.
2 Remisisti iniquitatem plebis tuae: operuisti omnia peccata eorum.
Odpuściłeś nieprawość ludu twojego, pokryłeś wszelki grzech ich. (Sela)
3 Mitigasti omnem iram tuam: avertisti ab ira indignationis tuae.
Uśmierzyłeś wszystek gniew twój, odwróciłeś od zapalczywości popędliwość twoję.
4 Converte nos Deus salutaris noster: et averte iram tuam a nobis.
Przywróć nas, o Boże zbawienia naszego; a uczyń wstręt gniewowi swemu przeciwko nam.
5 Numquid in aeternum irasceris nobis? aut extendes iram tuam a generatione in generationem?
Izali na wieki gniewać się będziesz na nas? a rozciągniesz gniew twój od rodzaju do rodzaju?
6 Deus tu conversus vivificabis nos: et plebs tua laetabitur in te.
Izali ty obróciwszy się, nie ożywisz nas, tak, aby się lud twój rozradował w tobie?
7 Ostende nobis Domine misericordiam tuam: et salutare tuum da nobis.
Panie! okaż nam miłosierdzie twoje, a daj nam zbawienie swoje.
8 Audiam quid loquatur in me Dominus Deus: quoniam loquetur pacem in plebem suam. Et super sanctos suos: et in eos, qui convertuntur ad cor.
Ale posłucham, co rzecze Bóg, on Pan mocny; zaiste mówi pokój do ludu swego, i do świętych swoich, byle się jedno zaś do głupstwa nie wracali.
9 Verumtamen prope timentes eum salutare ipsius: ut inhabitet gloria in terra nostra.
Zaisteć bliskie jest zbawienie jego tym, którzy się go boją; a przebywać będzie chwała jego w ziemi naszej.
10 Misericordia, et veritas obviaverunt sibi: iustitia, et pax osculatae sunt.
Miłosierdzie i prawda spotkają się z sobą; sprawiedliwość i pokój pocałują się.
11 Veritas de terra orta est: et iustitia de caelo prospexit.
Prawda z ziemi wyrośnie, a sprawiedliwość z nieba wyjrzy.
12 Etenim Dominus dabit benignitatem: et terra nostra dabit fructum suum.
Da też Pan i doczesne dobra, a ziemia nasza wyda owoc swój.
13 Iustitia ante eum ambulabit: et ponet in via gressus suos.
Sprawi, że sprawiedliwość przed twarzą jego pójdzie, gdy postawi na drodze nogi swoje.
