Psalmorum 85

1 Psalmus, in finem, filiis Core. Benedixisti Domine terram tuam: avertisti captivitatem Iacob.

«Εις τον πρώτον μουσικόν. Ψαλμός διά τους υιούς Κορέ.» Ευηρεστήθης, Κύριε, εις την γην σου· έφερες από της αιχμαλωσίας τον Ιακώβ.

2 Remisisti iniquitatem plebis tuae: operuisti omnia peccata eorum.

Συνεχώρησας την ανομίαν του λαού σου· εσκέπασας πάσας τας αμαρτίας αυτών. Διάψαλμα.

3 Mitigasti omnem iram tuam: avertisti ab ira indignationis tuae.

Κατέπαυσας πάσαν την οργήν σου· απέστρεψας από της οργής του θυμού σου.

4 Converte nos Deus salutaris noster: et averte iram tuam a nobis.

Επίστρεψον ημάς, Θεέ της σωτηρίας ημών, και κατάπαυσον τον καθ' ημών θυμόν σου.

5 Numquid in aeternum irasceris nobis? aut extendes iram tuam a generatione in generationem?

Θέλεις είσθαι διαπαντός ωργισμένος εις ημάς; θέλεις επεκτείνει την οργήν σου από γενεάς εις γενεάν;

6 Deus tu conversus vivificabis nos: et plebs tua laetabitur in te.

Δεν θέλεις πάλιν ζωοποιήσει ημάς, διά να ευφραίνηται ο λαός σου εις σε;

7 Ostende nobis Domine misericordiam tuam: et salutare tuum da nobis.

Δείξον εις ημάς, Κύριε, το έλεός σου και δος εις ημάς την σωτηρίαν σου.

8 Audiam quid loquatur in me Dominus Deus: quoniam loquetur pacem in plebem suam. Et super sanctos suos: et in eos, qui convertuntur ad cor.

Θέλω ακούσει τι θέλει λαλήσει Κύριος ο Θεός· διότι θέλει λαλήσει ειρήνην προς τον λαόν αυτού και προς τους οσίους αυτού· και ας μη επιστρέψωσιν εις αφροσύνην.

9 Verumtamen prope timentes eum salutare ipsius: ut inhabitet gloria in terra nostra.

Βεβαίως πλησίον των φοβουμένων αυτόν είναι η σωτηρία αυτού, διά να κατοική δόξα εν τη γη ημών.

10 Misericordia, et veritas obviaverunt sibi: iustitia, et pax osculatae sunt.

Έλεος και αλήθεια συναπηντήθησαν· δικαιοσύνη και ειρήνη εφιλήθησαν.

11 Veritas de terra orta est: et iustitia de caelo prospexit.

Αλήθεια εκ της γης θέλει αναβλαστήσει· και δικαιοσύνη εξ ουρανού θέλει κύψει.

12 Etenim Dominus dabit benignitatem: et terra nostra dabit fructum suum.

Ο Κύριος βεβαίως θέλει δώσει το αγαθόν· και η γη ημών θέλει δώσει τον καρπόν αυτής.

13 Iustitia ante eum ambulabit: et ponet in via gressus suos.

Δικαιοσύνη έμπροσθεν αυτού θέλει προπορεύεσθαι, και θέλει βάλει αυτήν εις την οδόν των διαβημάτων αυτού.