< Psalmorum 85 >
1 Psalmus, in finem, filiis Core. Benedixisti Domine terram tuam: avertisti captivitatem Iacob.
(Til Sangmesteren. Af Koras Sønner. En Salme.) Du var nådig, HERRE, imod dit land du vendte Jakobs Skæbne,
2 Remisisti iniquitatem plebis tuae: operuisti omnia peccata eorum.
tog Skylden bort fra dit Folk og skjulte al deres Synd. (Sela)
3 Mitigasti omnem iram tuam: avertisti ab ira indignationis tuae.
Du lod al din Vrede fare, tvang din glødende Harme.
4 Converte nos Deus salutaris noster: et averte iram tuam a nobis.
Vend tilbage, vor Frelses Gud, hør op med din Uvilje mod os!
5 Numquid in aeternum irasceris nobis? aut extendes iram tuam a generatione in generationem?
Vil du vredes på os for evigt, holde fast ved din Harme fra Slægt til Slægt?
6 Deus tu conversus vivificabis nos: et plebs tua laetabitur in te.
Vil du ikke skænke os Liv På ny, så dit Folk kan glæde sig i dig!
7 Ostende nobis Domine misericordiam tuam: et salutare tuum da nobis.
Lad os skue din Miskundhed, HERRE, din Frelse give du os!
8 Audiam quid loquatur in me Dominus Deus: quoniam loquetur pacem in plebem suam. Et super sanctos suos: et in eos, qui convertuntur ad cor.
Jeg vil høre, hvad Gud HERREN taler! Visselig taler han Fred til sit Folk og til sine fromme og til dem, der vender deres Hjerte til ham;
9 Verumtamen prope timentes eum salutare ipsius: ut inhabitet gloria in terra nostra.
ja, nær er hans Frelse for dem, som frygter ham, snart skal Herlighed bo i vort Land;
10 Misericordia, et veritas obviaverunt sibi: iustitia, et pax osculatae sunt.
Miskundhed og Sandhed mødes, Retfærd og Fred skal kysse hinanden;
11 Veritas de terra orta est: et iustitia de caelo prospexit.
af Jorden spirer Sandhed frem, fra Himlen skuer Retfærd ned.
12 Etenim Dominus dabit benignitatem: et terra nostra dabit fructum suum.
Derhos giver HERREN Lykke, sin Afgrøde giver vort Land;
13 Iustitia ante eum ambulabit: et ponet in via gressus suos.
Retfærd vandrer foran ham og følger også hans Fjed.