Psalmorum 85
1 Psalmus, in finem, filiis Core. Benedixisti Domine terram tuam: avertisti captivitatem Iacob.
Katoeng kruek zaehoikung hanah. Korah caanawk ih Saam laa. Aw Angraeng, na prae thungah palung koi kaom hmuen to nam tuengsak; naeh ih Jakob acaengnawk to na hoih let.
2 Remisisti iniquitatem plebis tuae: operuisti omnia peccata eorum.
Nangmah ih kaminawk sakpazaehaih to na tahmen moe, nihcae zaehaih to na khuk pae. (Selah)
3 Mitigasti omnem iram tuam: avertisti ab ira indignationis tuae.
Palung na phuihaihnawk to na takhoe boih; thacak palung na phuihaih to nang qoi taak.
4 Converte nos Deus salutaris noster: et averte iram tuam a nobis.
Aw Sithaw, pahlongkung, kaicae hae angthasak let ah loe, kaicae khaeah palung na phuihaih to diipsak ah.
5 Numquid in aeternum irasceris nobis? aut extendes iram tuam a generatione in generationem?
Kaicae nuiah palung na phui poe han vop maw? Na caanawk ih adung khoek to palungphuihaih na suek poe han vop maw?
6 Deus tu conversus vivificabis nos: et plebs tua laetabitur in te.
Nangmah rang hoiah nangmah ih kaminawk mah anghoehaih hak o thai let hanah, kaicae hae nang talawk let mak ai boeh maw?
7 Ostende nobis Domine misericordiam tuam: et salutare tuum da nobis.
Aw Angraeng, na palungnathaih kaicae khaeah amtuengsak ah loe, na pahlonghaih to na paek ah.
8 Audiam quid loquatur in me Dominus Deus: quoniam loquetur pacem in plebem suam. Et super sanctos suos: et in eos, qui convertuntur ad cor.
Angraeng Sithaw mah thuih han ih lok to ka tahngaih han; anih loe angmah ih kaminawk hoi angmah ih kaciim kaminawk khaeah lok to thui tih; toe amthuhaih bangah amlaem o let hmah nasoe.
9 Verumtamen prope timentes eum salutare ipsius: ut inhabitet gloria in terra nostra.
Tangtang ni kaicae prae ah lensawkhaih oh thai hanah, a pahlonghaih loe anih zithaih tawn kaminawk taengah oh.
10 Misericordia, et veritas obviaverunt sibi: iustitia, et pax osculatae sunt.
Palungnathaih hoi loktang lok to angtongh hoi boeh; toenghaih hoi angdaehhaih loe maeto hoi maeto angmok hoi.
11 Veritas de terra orta est: et iustitia de caelo prospexit.
Loktang loe long thung hoiah tacawt tahang tih; toenghaih mah van hoiah khen tathuk tih.
12 Etenim Dominus dabit benignitatem: et terra nostra dabit fructum suum.
Ue, Angraeng mah kahoih hmuen to paek ueloe, kaicae ih prae mah athaih to tacawtsak tih.
13 Iustitia ante eum ambulabit: et ponet in via gressus suos.
Toenghaih loe anih hmaa ah caeh ueloe, a caehhaih loklam to aicae ih loklam ah na sah pae tih.
