Psalmorum 83

1 Canticum Psalmi Asaph. Deus, quis similis erit tibi? ne taceas, neque compescaris Deus:

Kanto-psalmo de Asaf. Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!

2 Quoniam ecce inimici tui sonuerunt: et qui oderunt te, extulerunt caput.

Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.

3 Super populum tuum malignaverunt consilium: et cogitaverunt adversus sanctos tuos.

Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.

4 Dixerunt: Venite, et disperdamus eos de gente: et non memoretur nomen Israel ultra.

Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.

5 Quoniam cogitaverunt unanimiter: simul adversum te testamentum disposuerunt,

Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:

6 tabernacula Idumaeorum et Ismahelitae: Moab, et Agareni,

La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,

7 Gebal, et Ammon, et Amalec: alienigenae cum habitantibus Tyrum.

Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;

8 Etenim Assur venit cum illis: facti sunt in adiutorium filiis Lot.

Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. (Sela)

9 Fac illis sicut Madian et Sisarae: sicut Iabin in torrente Cisson.

Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,

10 Disperierunt in Endor: facti sunt ut stercus terrae.

Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.

11 Pone principes eorum sicut Oreb, et Zeb, et Zebee, et Salmana: Omnes principes eorum:

Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,

12 qui dixerunt: Hereditate possideamus Sanctuarium Dei.

Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!

13 Deus meus pone illos ut rotam: et sicut stipulam ante faciem venti.

Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.

14 Sicut ignis, qui comburit silvam: et sicut flamma comburens montes:

Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,

15 Ita persequeris illos in tempestate tua: et in ira tua turbabis eos.

Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.

16 Imple facies eorum ignominia: et quaerent nomen tuum, Domine.

Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.

17 Erubescant, et conturbentur in saeculum saeculi: et confundantur, et pereant.

Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.

18 Et cognoscant quia nomen tibi Dominus: tu solus Altissimus in omni terra.

Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.