Psalmorum 81
1 Psalmus Asaph, in finem, pro torcularibus, quinta sabbati. Exultate Deo adiutori nostro: iubilate Deo Iacob.
Guð er okkar styrkur! Syngið lofsöng og fagnið fyrir Guði Ísraels!
2 Sumite psalmum, et date tympanum: psalterium iucundum cum cithara.
Syngið lofsöng og berjið bumbur, sláið strengi hörpunnar og látið gígjurnar hljóma!
3 Buccinate in Neomenia tuba, in insigni die sollemnitatis vestrae:
Lúðurinn hvelli! Komið til fagnaðar þegar tunglið er fullt og fjölmennið á hátíðir Drottins.
4 Quia praeceptum in Israel est: et iudicium Deo Iacob.
Þetta er regla í Ísrael; boðorð frá Guði Jakobs.
5 Testimonium in Ioseph posuit illud, cum exiret de Terra Aegypti: linguam, quam non noverat, audivit.
Við höldum hátíð og minnumst sigurs Drottins á Egyptum þegar við vorum þrælar þar í landi. Ég heyrði ókunna rödd sem sagði:
6 Divertit ab oneribus dorsum eius: manus eius in cophino servierunt.
„Ég vil varpa af þér byrðinni, losa af þér ánauðarfjötrana.“
7 In tribulatione invocasti me, et liberavi te: exaudivi te in abscondito tempestatis: probavi te apud aquam contradictionis.
Og hann hélt áfram: „Þú hrópaðir í neyðinni og ég frelsaði þig. Ég svaraði þér úr þrumuskýi. Ég reyndi trú þína hjá Meríba, þar sem þorstinn var sár.
8 Audi populus meus, et contestabor te: Israel si audieris me,
Hlustaðu nú á mig, þjóð mín, þegar ég áminni þig. Ísrael, ó, að þú vildir hlýða mér.
9 non erit in te deus recens, neque adorabis deum alienum.
Engum öðrum guðum mátt þú þjóna og ekki tilbiðja neina útlenda guði.
10 Ego enim sum Dominus Deus tuus, qui eduxi te de terra Aegypti: dilata os tuum, et implebo illud.
Því að það var ég, Drottinn, Drottinn Guð þinn sem leiddi þig út úr Egyptalandi. Prófa þú mig einu sinni enn. Opnaðu munninn og sjáðu hvort ég muni ekki fylla hann. Þú munt vissulega fá hjá mér hverja þá blessun sem þú þarft!
11 Et non audivit populus meus vocem meam: et Israel non intendit mihi.
Nei, annars – þjóð mín vill ekki hlusta á mig. Ísrael kærir sig ekki um mig.
12 Et dimisi eos secundum desideria cordis eorum, ibunt in adinventionibus suis.
Þess vegna leyfi ég þeim að ráfa í blindni á vegum þrjósku sinnar og lifa eftir sínum eigin girndum.
13 Si populus meus audisset me: Israel si in viis meis ambulasset:
Aðeins ef þjóð mín vildi hlusta á mig! Ó, að Ísrael kysi nú að fylgja mér, ganga á mínum vegum!
14 Pro nihilo forsitan inimicos eorum humiliassem: et super tribulantes eos misissem manum meam.
Þá mundi ég skjótlega brjóta óvini þeirra á bak aftur – reiða hnefann gegn kúgurum þeirra.
15 Inimici Domini mentiti sunt ei: et erit tempus eorum in saecula.
Þá mundu hatursmenn Drottins skríða fyrir honum og ógæfa þeirra vara við.
16 Et cibavit eos ex adipe frumenti: et de petra, melle saturavit eos.
En ykkur mundi hann ala vel! Já, gefa ykkur hunang úr klettaskoru!“
