< Psalmorum 77 >

1 Psalmus Asaph, in finem, pro Idithum. Voce mea ad Dominum clamavi: voce mea ad Deum, et intendit mihi.
Estaba clamando a Dios con mi voz; a Dios clamé con mi voz, y él me escuchó.
2 In die tribulationis meae Deum exquisivi, manibus meis nocte contra eum: et non sum deceptus. Renuit consolari anima mea,
En el día de mi aflicción, mi corazón se volvió hacia el Señor: mi mano estaba extendida en la noche sin descanso; mi alma rehusaba ser consolada.
3 memor fui Dei, et delectatus sum, et exercitatus sum: et defecit spiritus meus.
Mantendré a Dios en la memoria, con sonidos de dolor; mis pensamientos están turbados, y mi espíritu está vencido. (Selah)
4 Anticipaverunt vigilias oculi mei: turbatus sum, et non sum locutus.
Mantienes mis ojos del sueño; Estoy tan preocupado que no llegan las palabras.
5 Cogitavi dies antiquos: et annos aeternos in mente habui.
Mis pensamientos se remontan a los días del pasado, a los años que ya pasaron.
6 Et meditatus sum nocte cum corde meo, et exercitabar, et scopebam spiritum meum.
El recuerdo de mi canción vuelve a mí en la noche; y meditaba en mi corazón; mi espíritu se preguntaba.
7 Numquid in aeternum proiiciet Deus: aut non apponet ut complacitior sit adhuc?
¿El Señor me apartará para siempre? ¿Ya no será amable?
8 Aut in finem misericordiam suam abscindet, a generatione in generationem?
¿Su misericordia se ha ido para siempre? tiene su palabra a nada?
9 Aut obliviscetur misereri Deus? aut continebit in ira sua misericordias suas?
¿Ha olvidado Dios el recuerdo de su compasión? ¿Sus misericordias son cerradas por su ira? (Selah)
10 Et dixi nunc coepi: haec mutatio dexterae Excelsi.
Y dije: Es un peso sobre mi espíritu; pero tendré en cuenta los años de la diestra del Altísimo.
11 Memor fui operum Domini: quia memor ero ab initio mirabilium tuorum,
Tendré en cuenta las obras de JAH: mantendré el recuerdo de tus maravillas pasadas.
12 Et meditabor in omnibus operibus tuis: et in adinventionibus tuis exercebor.
Pensaré en todo tus obras. mientras mi mente repasa tus actos de poder.
13 Deus in sancto via tua: quis Deus magnus sicut Deus noster?
Tu camino, oh Dios, es santo: ¿Que dios es tan grande como nuestro Dios?
14 tu es Deus qui facis mirabilia. Notam fecisti in populis virtutem tuam:
Tú eres el Dios que hace obras de poder; has hecho clara tu fuerza para las naciones.
15 redemisti in brachio tuo populum tuum, filios Iacob, et Ioseph.
Con tu brazo has hecho libre a tu pueblo, los hijos de Jacob y José. (Selah)
16 Viderunt te aquae Deus, viderunt te aquae: et timuerunt, et turbatae sunt abyssi.
Te vieron las aguas, oh Dios; las aguas te vieron, tenían miedo; incluso el abismo estaba turbado.
17 Multitudo sonitus aquarum: vocem dederunt nubes. Etenim sagittae tuae transeunt:
Las nubes enviaron agua; los cielos emitían un sonido; y relámpagos por todas partes.
18 vox tonitrui tui in rota. Illuxerunt coruscationes tuae orbi terrae: commota est et contremuit terra.
La voz de tu trueno comenzó a rodar; el mundo estaba ardiendo con la luz de la tormenta; la tierra estaba temblando.
19 In mari via tua, et semitae tuae in aquis multis: et vestigia tua non cognoscentur.
Tu camino estaba en el mar, y tu camino en las grandes aguas; no había conocimiento de tus pasos.
20 Deduxisti sicut oves populum tuum, in manu Moysi et Aaron.
Estabas guiando a tu pueblo como un rebaño, por la mano de Moisés y Aarón.

< Psalmorum 77 >