< Psalmorum 77 >
1 Psalmus Asaph, in finem, pro Idithum. Voce mea ad Dominum clamavi: voce mea ad Deum, et intendit mihi.
Para el músico jefe. Para Jeduthun. Un salmo de Asaf. ¡Mi grito va a Dios! De hecho, clamo a Dios por ayuda, y que me escuche.
2 In die tribulationis meae Deum exquisivi, manibus meis nocte contra eum: et non sum deceptus. Renuit consolari anima mea,
En el día de mi angustia busqué al Señor. Mi mano se extendió en la noche, y no se cansó. Mi alma se negaba a ser consolada.
3 memor fui Dei, et delectatus sum, et exercitatus sum: et defecit spiritus meus.
Me acuerdo de Dios y gimo. Me quejo, y mi espíritu está abrumado. (Selah)
4 Anticipaverunt vigilias oculi mei: turbatus sum, et non sum locutus.
Mantienes mis párpados abiertos. Estoy tan preocupado que no puedo hablar.
5 Cogitavi dies antiquos: et annos aeternos in mente habui.
He considerado los días de antaño, los años de la antigüedad.
6 Et meditatus sum nocte cum corde meo, et exercitabar, et scopebam spiritum meum.
Recuerdo mi canción en la noche. Considero en mi propio corazón; mi espíritu indaga diligentemente:
7 Numquid in aeternum proiiciet Deus: aut non apponet ut complacitior sit adhuc?
“¿Nos rechazará el Señor para siempre? ¿Ya no será favorable?
8 Aut in finem misericordiam suam abscindet, a generatione in generationem?
¿Se ha desvanecido para siempre su amorosa bondad? ¿Falla su promesa por generaciones?
9 Aut obliviscetur misereri Deus? aut continebit in ira sua misericordias suas?
¿Se ha olvidado Dios de ser bondadoso? ¿Acaso ha retenido su compasión por la ira?” (Selah)
10 Et dixi nunc coepi: haec mutatio dexterae Excelsi.
Entonces pensé: “Voy a apelar a esto: los años de la mano derecha del Altísimo”.
11 Memor fui operum Domini: quia memor ero ab initio mirabilium tuorum,
Recordaré los hechos de Yah; porque recordaré tus maravillas de antaño.
12 Et meditabor in omnibus operibus tuis: et in adinventionibus tuis exercebor.
También meditaré en todo tu trabajo, y considera tus acciones.
13 Deus in sancto via tua: quis Deus magnus sicut Deus noster?
Tu camino, Dios, está en el santuario. ¿Qué dios es tan grande como Dios?
14 tu es Deus qui facis mirabilia. Notam fecisti in populis virtutem tuam:
Tú eres el Dios que hace maravillas. Has dado a conocer tu fuerza entre los pueblos.
15 redemisti in brachio tuo populum tuum, filios Iacob, et Ioseph.
Has redimido a tu pueblo con tu brazo, los hijos de Jacob y José. (Selah)
16 Viderunt te aquae Deus, viderunt te aquae: et timuerunt, et turbatae sunt abyssi.
Las aguas te vieron, Dios. Las aguas te vieron y se retorcieron. Las profundidades también se convulsionaron.
17 Multitudo sonitus aquarum: vocem dederunt nubes. Etenim sagittae tuae transeunt:
Las nubes derramaron agua. Los cielos resonaron con truenos. Sus flechas también parpadearon.
18 vox tonitrui tui in rota. Illuxerunt coruscationes tuae orbi terrae: commota est et contremuit terra.
La voz de tu trueno estaba en el torbellino. Los relámpagos iluminaron el mundo. La tierra tembló y se estremeció.
19 In mari via tua, et semitae tuae in aquis multis: et vestigia tua non cognoscentur.
Tu camino fue a través del mar, sus caminos a través de las grandes aguas. Tus pasos no se conocían.
20 Deduxisti sicut oves populum tuum, in manu Moysi et Aaron.
Guías a tu pueblo como un rebaño, por la mano de Moisés y Aarón.