< Psalmorum 74 >

1 Psalmus Intellectus Asaph. Ut quid Deus repulisti in finem: iratus est furor tuus super oves pascuae tuae?
Una contemplación de Asaf. Dios, ¿por qué nos has rechazado para siempre? ¿Por qué arde tu ira contra las ovejas de tu prado?
2 Memor esto congregationis tuae, quam possedisti ab initio. Redemisti virgam hereditatis tuae: mons Sion, in quo habitasti in eo.
Acuérdate de tu congregación, que adquiriste desde antaño, que has redimido para ser la tribu de tu herencia: Monte Sion, en el que has vivido.
3 Leva manus tuas in superbias eorum in finem: quanta malignatus est inimicus in sancto!
Levanta tus pies hacia las ruinas perpetuas, todo el mal que el enemigo ha hecho en el santuario.
4 Et gloriati sunt qui oderunt te: in medio sollemnitatis tuae. Posuerunt signa sua, signa:
Tus adversarios han rugido en medio de tu asamblea. Han establecido sus normas como señales.
5 et non cognoverunt sicut in exitu super summum. Quasi in silva lignorum securibus
Se comportaron como hombres que empuñan hachas, cortando un matorral de árboles.
6 exciderunt ianuas eius in idipsum: in securi, et ascia deiecerunt eam.
Ahora rompen toda su obra tallada con hachas y martillos.
7 Incenderunt igni Sanctuarium tuum: in terra polluerunt tabernaculum nominis tui.
Han quemado tu santuario hasta los cimientos. Han profanado la morada de tu Nombre.
8 Dixerunt in corde suo cognatio eorum simul: quiescere faciamus omnes dies festos Dei a terra.
Dijeron en su corazón: “Los aplastaremos por completo”. Han quemado todos los lugares de la tierra donde se adoraba a Dios.
9 Signa nostra non vidimus, iam non est propheta: et nos non cognoscet amplius.
No vemos signos milagrosos. Ya no hay ningún profeta, tampoco hay entre nosotros nadie que sepa cuánto tiempo.
10 Usquequo Deus improperabit inimicus: irritat adversarius nomen tuum in finem?
¿Hasta cuándo, Dios, reprochará el adversario? ¿El enemigo blasfemará tu nombre para siempre?
11 Ut quid avertis manum tuam, et dexteram tuam, de medio sinu tuo in finem?
¿Por qué retiras tu mano, incluso tu mano derecha? ¡Sácalo de tu pecho y consúmelos!
12 Deus autem rex noster ante saecula: operatus est salutem in medio terrae.
Sin embargo, Dios es mi Rey de antaño, obrando la salvación en toda la tierra.
13 Tu confirmasti in virtute tua mare: contribulasti capita draconum in aquis.
Dividiste el mar con tu fuerza. Rompiste las cabezas de los monstruos marinos en las aguas.
14 Tu confregisti capita draconis: dedisti eum escam populis Aethiopum.
Rompiste las cabezas del Leviatán en pedazos. Lo diste como alimento a la gente y a las criaturas del desierto.
15 Tu dirupisti fontes, et torrentes: tu siccasti fluvios Ethan.
Abriste el manantial y el arroyo. Has secado ríos caudalosos.
16 Tuus est dies, et tua est nox: tu fabricatus es auroram et solem.
El día es tuyo, la noche también. Has preparado la luz y el sol.
17 Tu fecisti omnes terminos terrae: aestatem et ver tu plasmasti ea.
Tú has fijado todos los límites de la tierra. Has hecho el verano y el invierno.
18 Memor esto huius, inimicus improperavit Domino: et populus insipiens incitavit nomen tuum.
Acuérdate de esto: el enemigo se ha burlado de ti, Yahvé. Los insensatos han blasfemado tu nombre.
19 Ne tradas bestiis animas confitentes tibi, et animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem.
No entregues el alma de tu paloma a las fieras. No olvides la vida de tus pobres para siempre.
20 Respice in testamentum tuum: quia repleti sunt, qui obscurati sunt terrae domibus iniquitatum.
Honra tu pacto, porque las guaridas de la violencia llenan los lugares oscuros de la tierra.
21 Ne avertatur humilis factus confusus: pauper et inops laudabunt nomen tuum.
No dejes que los oprimidos vuelvan avergonzados. Que los pobres y los necesitados alaben tu nombre.
22 Exurge Deus, iudica causam tuam: memor esto improperiorum tuorum, eorum quae ab insipiente sunt tota die.
¡Levántate, Dios! Defiende tu propia causa. Recuerda cómo el tonto se burla de ti todo el día.
23 Ne obliviscaris voces inimicorum tuorum: superbia eorum, qui te oderunt, ascendit semper.
No olvides la voz de tus adversarios. El tumulto de los que se levantan contra ti asciende continuamente.

< Psalmorum 74 >