< Psalmorum 73 >

1 Psalmus Asaph. Defecerunt hymni David filii Iesse. Quam bonus Israel Deus his qui recto sunt corde!
مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند.
2 Mei autem pene moti sunt pedes: pene effusi sunt gressus mei.
اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم.
3 Quia zelavi super iniquos, pacem peccatorum videns.
زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم.
4 Quia non est respectus morti eorum: et firmamentum in plaga eorum.
دیدم که در زندگی درد نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.
5 In labore hominum non sunt, et cum hominibus non flagellabuntur:
مانند سایرین در زحمت نمی‌افتند و هیچ گرفتاری ندارند؛
6 Ideo tenuit eos superbia, operti sunt iniquitate et impietate sua.
در نتیجه با تکبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌کنند.
7 Prodiit quasi ex adipe iniquitas eorum: transierunt in affectum cordis.
قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش می‌کند.
8 Cogitaverunt, et locuti sunt nequitiam: iniquitatem in excelso locuti sunt.
مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای کثیف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گویند و نقشه‌های شوم می‌کشند.
9 Posuerunt in caelum os suum: et lingua eorum transivit in terra.
به خدایی که در آسمان است کفر می‌گویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی می‌کنند.
10 Ideo convertetur populus meus hic: et dies pleni invenientur in eis.
پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند
11 Et dixerunt: Quomodo scit Deus, et si est scientia in excelso?
و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟»
12 Ecce ipsi peccatores, et abundantes in saeculo, obtinuerunt divitias.
به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزایند.
13 Et dixi: Ergo sine causa iustificavi cor meum, et lavi inter innocentes manus meas:
پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهایم به گناه آلوده شوند؟
14 Et fui flagellatus tota die, et castigatio mea in matutinis.
نتیجه‌ای که هر روز از این کار عایدم می‌شود رنج و زحمت است.
15 Si dicebam: Narrabo sic: ecce nationem filiorum tuorum reprobavi.
ولی اگر این فکرهایم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم.
16 Existimabam ut cognoscerem hoc, labor est ante me:
هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛
17 Donec intrem in Sanctuarium Dei: et intelligam in novissimis eorum.
تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم.
18 Verumtamen propter dolos posuisti eis: deiecisti eos dum allevarentur.
ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بیفتند و نابود شوند.
19 Quomodo facti sunt in desolationem, subito defecerunt: perierunt propter iniquitatem suam.
آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد.
20 Velut somnium surgentium Domine, in civitate tua imaginem ipsorum ad nihilum rediges.
آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد!
21 Quia inflammatum est cor meum, et renes mei commutati sunt:
وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم!
22 et ego ad nihilum redactus sum, et nescivi.
من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بی‌شعور رفتار کردم!
23 Ut iumentum factus sum apud te: et ego semper tecum.
با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای!
24 Tenuisti manum dexteram meam: et in voluntate tua deduxisti me, et cum gloria suscepisti me.
تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت.
25 Quid enim mihi est in caelo? et a te quid volui super terram?
ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمی‌خواهم.
26 Defecit caro mea et cor meum: Deus cordis mei, et pars mea Deus in aeternum.
اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیه‌گاه همیشگی من هستی!
27 Quia ecce, qui elongant se a te, peribunt: perdidisti omnes, qui fornicantur abs te.
خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد.
28 Mihi autem adhaerere Deo bonum est: ponere in Domino Deo spem meam: ut annunciem omnes praedicationes tuas, in portis filiae Sion.
اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توکل نموده‌ام و تمام کارهایت را می‌ستایم!

< Psalmorum 73 >