Psalmorum 72
1 Psalmus, In Salomonem.
Psalm dla Salomona. Boże, daj królowi swoje sądy i swoją sprawiedliwość synowi króla;
2 Deus iudicium tuum regi da: et iustitiam tuam filio regis: Iudicare populum tuum in iustitia, et pauperes tuos in iudicio.
Będzie sądził twój lud w sprawiedliwości, a twoich ubogich w prawości.
3 Suscipiant montes pacem populo: et colles iustitiam.
Góry przyniosą ludowi pokój, a pagórki sprawiedliwość.
4 Iudicabit pauperes populi, et salvos faciet filios pauperum: et humiliabit calumniatorem.
Będzie sądził ubogich z ludu, wybawi synów potrzebującego, a zgniecie ciemiężyciela.
5 Et permanebit cum Sole, et ante Lunam, in generatione et generationem.
Będą się bać ciebie, póki trwać będzie słońce i księżyc, z pokolenia na pokolenie.
6 Descendet sicut pluvia in vellus: et sicut stillicidia stillantia super terram.
Zstąpi jak deszcz na skoszoną trawę, jak krople deszczu nawadniające ziemię.
7 Orietur in diebus eius iustitia, et abundantia pacis: donec auferatur luna.
Za jego dni zakwitnie sprawiedliwy i [będzie] obfitość pokoju, dopóki księżyc trwa.
8 Et dominabitur a mari usque ad mare: et a flumine usque ad terminos orbis terrarum.
Będzie panował od morza do morza, od rzeki aż po krańce ziemi.
9 Coram illo procident Aethiopes: et inimici eius terram lingent.
Przed nim upadną mieszkańcy pustyni, a jego wrogowie będą proch lizać.
10 Reges Tharsis, et insulae munera offerent: reges Arabum, et Saba dona adducent:
Królowie Tarszisz i wysp przyniosą dary, królowie Szeby i Saby złożą daninę.
11 Et adorabunt eum omnes reges terrae: omnes gentes servient ei:
I oddadzą mu pokłon wszyscy królowie; wszystkie narody będą mu służyć.
12 Quia liberabit pauperem a potente: et pauperem, cui non erat adiutor.
Ocali bowiem ubogiego, gdy zawoła, i nędznego, który nie ma pomocnika.
13 Parcet pauperi et inopi: et animas pauperum salvas faciet.
Zmiłuje się nad ubogim i potrzebującym i wybawi dusze nędzarzy.
14 Ex usuris et iniquitate redimet animas eorum: et honorabile nomen eorum coram illo.
Wybawi ich dusze od podstępu i przemocy, bo ich krew [jest] cenna w jego oczach.
15 Et vivet, et dabitur ei de auro Arabiae, et adorabunt de ipso semper: tota die benedicent ei.
I będzie żył, i dadzą mu złoto z Szeby; nieustannie będą się za niego modlić i codziennie mu błogosławić.
16 Et erit firmamentum in terra in summis montium, superextolletur super Libanum fructus eius: et florebunt de civitate sicut foenum terrae.
Gdy się zasieje garść zboża w ziemi na szczytach gór, jego plon zaszumi jak Liban, a mieszkańcy miast zakwitną jak polna trawa.
17 Sit nomen eius benedictum in saecula: ante Solem permanet nomen eius. Et benedicentur in ipso omnes tribus terrae: omnes gentes magnificabunt eum.
Jego imię [trwać] będzie na wieki; póki słońce trwa, trwać będzie jego imię; [ludzie] będą błogosławieni w nim, a wszystkie narody nazwą go błogosławionym.
18 Benedictus Dominus Deus Israel, qui facit mirabilia solus:
Błogosławiony niech będzie PAN Bóg, Bóg Izraela, który sam jeden czyni cuda.
19 Et benedictum nomen maiestatis eius in aeternum: et replebitur maiestate eius omnis terra: fiat, fiat.
I błogosławione na wieki jego chwalebne imię; niech cała ziemia będzie napełniona jego chwałą. Amen, amen.
[I tu] się kończą modlitwy Dawida, syna Jessego.
