Psalmorum 7
1 Psalmus David, quem cantavit Domino pro verbis Chusi filii Iemini. Domine Deus meus in te speravi: salvum me fac ex omnibus persequentibus me, et libera me.
Syggajon Dawida, które śpiewał PANU z powodu słów Kusza Beniaminity. PANIE, mój Boże, tobie ufam, wybaw mnie od wszystkich moich prześladowców i ocal mnie;
2 Nequando rapiat ut leo animam meam, dum non est qui redimat, neque qui salvum faciat.
By [ktoś] jak lew nie porwał mojej duszy i nie rozszarpał, gdy nie będzie nikogo, kto by ją ocalił.
3 Domine Deus meus si feci istud, si est iniquitas in manibus meis:
PANIE, mój Boże, jeśli to zrobiłem, jeśli nieprawość jest na moich rękach;
4 Si reddidi retribuentibus mihi mala, decidam merito ab inimicis meis inanis.
Jeśli złem odpłaciłem temu, kto żył ze mną w pokoju, jeśli nie wyratowałem tego, który mnie dręczył bez przyczyny;
5 Persequatur inimicus animam meam, et comprehendat, et conculcet in terra vitam meam, et gloriam meam in pulverem deducat.
To niech wróg prześladuje moją duszę i niech pochwyci i wdepcze w ziemię moje życie, niech moją godność w proch obróci. (Sela)
6 Exurge Domine in ira tua: et exaltare in finibus inimicorum meorum. Et exurge Domine Deus meus in praecepto quod mandasti:
Powstań, PANIE, w swoim gniewie; podnieś się przeciwko wściekłości moich wrogów. Przebudź się w mojej obronie, bo ustanowiłeś sąd.
7 et synagoga populorum circumdabit te. Et propter hanc in altum regredere:
Wtedy otoczy cię zgromadzenie narodów, a ty zasiądź na wysokości ze względu na nich.
8 Dominus iudicat populos. Iudica me Domine secundum iustitiam meam, et secundum innocentiam meam super me.
PAN będzie sądził narody. Osądź mnie, PANIE, według mojej sprawiedliwości i według mojej uczciwości, która jest we mnie.
9 Consumetur nequitia peccatorum, et diriges iustum, scrutans corda et renes Deus. Iustum
Niech skończy się zło niegodziwych, a umocnij sprawiedliwego, Boże sprawiedliwy, ty, który badasz serca i nerki.
10 adiutorium meum a Domino, qui salvos facit rectos corde.
Moją tarczą jest Bóg, który wybawia [ludzi] prawego serca.
11 Deus iudex iustus, fortis, et patiens: numquid irascitur per singulos dies?
Bóg jest sędzią sprawiedliwym, Bóg codziennie gniewa się [na bezbożnego].
12 Nisi conversi fueritis, gladium suum vibrabit: arcum suum tetendit, et paravit illum.
Jeśli się nie nawróci, on swój miecz naostrzy; swój łuk napiął i przygotował go.
13 Et in eo paravit vasa mortis, sagittas suas ardentibus effecit.
Przygotował na niego broń śmiertelną, a swoje strzały sporządził na prześladowców.
14 Ecce parturiit iniustitiam: concepit dolorem, et peperit iniquitatem.
Oto [bezbożny] rodzi nieprawość, jest brzemienny krzywdą i zrodził kłamstwo.
15 Lacum aperuit, et effodit eum: et incidit in foveam, quam fecit.
Wykopał dół i pogłębił go, lecz sam wpadnie do jamy, którą przygotował.
16 Convertetur dolor eius in caput eius: et in verticem ipsius iniquitas eius descendet.
Krzywda, którą wyrządzał, obróci się przeciwko niemu, a jego nieprawość spadnie mu na głowę.
17 Confitebor Domino secundum iustitiam eius: et psallam nomini Domini altissimi.
Będę wysławiał PANA według jego sprawiedliwości, będę śpiewał imieniu PANA Najwyższego.
