< Psalmorum 69 >
1 Psalmus David, in finem, pro iis, qui commutabuntur. Salvum me fac Deus: quoniam intraverunt aquae usque ad animam meam.
Скапэ-мэ, Думнезеуле, кэч ымь аменинцэ апеле вяца.
2 Infixus sum in limo profundi: et non est substantia. Veni in altitudinem maris: et tempestas demersit me.
Мэ афунд ын норой ши ну мэ пот цине; ам кэзут ын прэпастие ши дау апеле песте мине.
3 Laboravi clamans, raucae factae sunt fauces meae: defecerunt oculi mei, dum spero in Deum meum.
Ну май пот стригынд, ми се усукэ гытлежул, ми се топеск окий привинд спре Думнезеул меу.
4 Multiplicati sunt super capillos capitis mei, qui oderunt me gratis. Confortati sunt qui persecuti sunt me inimici mei iniuste: quae non rapui, tunc exolvebam.
Чей че мэ урэск фэрэ темей сунт май мулць декыт перий капулуй меу; че путерничь сунт чей че вор сэ мэ пярдэ, чей че пе недрепт ымь сунт врэжмашь; требуе сэ дау ынапой че н-ам фурат.
5 Deus tu scis insipientiam meam: et delicta mea a te non sunt abscondita.
Думнезеуле, Ту куношть небуния мя ши грешелиле меле ну-Ць сунт аскунсе.
6 Non erubescant in me qui expectant te Domine, Domine virtutum. Non confundantur super me qui quaerunt te, Deus Israel.
Сэ ну рэмынэ де рушине, дин причина мя, чей че нэдэждуеск ын Тине, Доамне, Думнезеул оштирилор! Сэ ну рошяскэ де рушине, дин причина мя, чей че Те каутэ, Думнезеул луй Исраел!
7 Quoniam propter te sustinui opprobrium: operuit confusio faciem meam.
Кэч пентру Тине порт еу окара ши ымь акоперэ фаца рушиня.
8 Extraneus factus sum fratribus meis, et peregrinus filiis matris meae.
Ам ажунс ун стрэин пентру фраций мей ши ун некуноскут пентру фиий мамей меле.
9 Quoniam zelus domus tuae comedit me: et opprobria exprobrantium tibi, ceciderunt super me.
Кэч рывна Касей Тале мэ мэнынкэ ши окэриле челор че Те окэрэск пе Тине кад асупра мя.
10 Et operui in ieiunio animam meam: et factum est in opprobrium mihi.
Плынг ши постеск, ши ей мэ окэрэск.
11 Et posui vestimentum meum cilicium: et factus sum illis in parabolam.
Мэ ымбрак ку сак, ши ей мэ батжокореск.
12 Adversum me loquebantur qui sedebant in porta: et in me psallebant qui bibebant vinum.
Чей че стау ла поартэ ворбеск де мине ши чей че бяу бэутурь тарь мэ пун ын кынтече.
13 Ego vero orationem meam ad te Domine: tempus beneplaciti Deus. In multitudine misericordiae tuae exaudi me, in veritate salutis tuae:
Дар еу кэтре Тине ымь ыналц ругэчуня, Доамне, ла время потривитэ. Ын бунэтатя Та чя маре, рэспунде-мь, Думнезеуле, ши дэ-мь ажуторул Тэу!
14 Eripe me de luto, ut non infigar: libera me ab iis, qui oderunt me, et de profundis aquarum.
Скоате-мэ дин норой, ка сэ ну мэ май афунд! Сэ фиу избэвит де врэжмаший мей ши дин прэпастие!
15 Non me demergat tempestas aquae, neque absorbeat me profundum: neque urgeat super me puteus os suum.
Сэ ну май дя валуриле песте мине, сэ ну мэ ынгитэ адынкул ши сэ ну се ынкидэ гроапа песте мине!
16 Exaudi me Domine, quoniam benigna est misericordia tua: secundum multitudinem miserationum tuarum respice in me.
Аскултэ-мэ, Доамне, кэч бунэтатя Та есте немэрӂинитэ. Ын ындураря Та чя маре, ынтоарче-Ць привириле спре мине
17 Et ne avertas faciem tuam a puero tuo: quoniam tribulor, velociter exaudi me.
ши ну-Ць аскунде фаца де робул Тэу! Кэч сунт ын неказ: грэбеште де м-аскултэ!
18 Intende animae meae, et libera eam: propter inimicos meos eripe me.
Апропие-Те де суфлетул меу ши избэвеште-л! Скапэ-мэ, дин причина врэжмашилор мей!
19 Tu scis improperium meum, et confusionem meam, et reverentiam meam.
Ту штий че окарэ, че рушине ши батжокурэ ми се фаче; тоць потривничий мей сунт ынаинтя Та.
20 In conspectu tuo sunt omnes qui tribulant me, improperium expectavit cor meum et miseriam. Et sustinui qui simul contristaretur, et non fuit: et qui consolaretur, et non inveni.
Окара ымь рупе инима ши сунт болнав; аштепт сэ-й фие куйва милэ де мине, дар деӂяба; аштепт мынгыеторь, ши ну гэсеск ничунул.
21 Et dederunt in escam meam fel: et in siti mea potaverunt me aceto.
Ей ымь пун фьере ын мынкаре ши, кынд мь-е сете, ымь дау сэ бяу оцет.
22 Fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum, et in retributiones, et in scandalum.
Сэ ли се префакэ маса ынтр-о курсэ ши лиништя ынтр-ун лац!
23 Obscurentur oculi eorum ne videant: et dorsum eorum semper incurva.
Сэ ли се ынтунече окий ши сэ ну май вадэ, ши клатинэ-ле мереу коапселе!
24 Effunde super eos iram tuam: et furor irae tuae comprehendat eos.
Варсэ-Ць мыния песте ей ши сэ-й атингэ урӂия Та апринсэ!
25 Fiat habitatio eorum deserta: et in tabernaculis eorum non sit qui inhabitet.
Пустие сэ ле рэмынэ локуинца ши нимень сэ ну май локуяскэ ын кортуриле лор!
26 Quoniam quem tu percussisti, persecuti sunt: et super dolorem vulnerum meorum addiderunt.
Кэч ей пригонеск пе чел ловит де Тине, повестеск суферинцеле челор рэниць де Тине.
27 Appone iniquitatem super iniquitatem eorum: et non intrent in iustitiam tuam.
Адаугэ алте нелеӂюирь ла нелеӂюириле лор ши сэ н-айбэ парте де ындураря Та!
28 Deleantur de Libro viventium: et cum iustis non scribantur.
Сэ фие штершь дин картя веций ши сэ ну фие скришь ымпреунэ ку чей неприхэниць!
29 Ego sum pauper et dolens: salus tua Deus suscepit me.
Еу сунт ненорочит ши суфэр: Думнезеуле, ажуторул Тэу сэ мэ ридиче!
30 Laudabo nomen Dei cum cantico: et magnificabo eum in laude:
Атунч вой лэуда Нумеле луй Думнезеу прин кынтэрь ши прин лауде Ыл вой прямэри.
31 Et placebit Deo super vitulum novellum: cornua producentem et ungulas.
Лукрул ачеста есте май плэкут Домнулуй декыт ун вицел ку коарне ши копите!
32 Videant pauperes et laetentur: quaerite Deum, et vivet anima vestra:
Ненорочиций вэд лукрул ачеста ши се букурэ; вой, каре кэутаць пе Думнезеу, веселэ сэ вэ фие инима!
33 Quoniam exaudivit pauperes Dominus: et vinctos suos non despexit.
Кэч Домнул аскултэ пе чей сэрачь ши ну несокотеште пе принший Луй де рэзбой.
34 Laudent illum caeli et terra, mare, et omnia reptilia in eis.
Сэ-Л лауде черуриле ши пэмынтул, мэриле ши тот че мишунэ ын еле!
35 Quoniam Deus salvam faciet Sion: et aedificabuntur civitates Iuda. Et inhabitabunt ibi, et hereditate acquirent eam.
Кэч Думнезеу ва мынтуи Сионул ши ва зиди четэциле луй Иуда; еле вор фи локуите ши луате ын стэпынире;
36 Et semen servorum eius possidebit eam, et qui diligunt nomen eius, habitabunt in ea.
сэмынца робилор Луй ле ва моштени, ши чей че юбеск Нумеле Луй вор локуи ын еле.