< Psalmorum 69 >
1 Psalmus David, in finem, pro iis, qui commutabuntur. Salvum me fac Deus: quoniam intraverunt aquae usque ad animam meam.
[David kah Tuilipai te aka mawt ham] Tui loh ka hinglu te ham pha dongah Pathen aw kai n'khang lah.
2 Infixus sum in limo profundi: et non est substantia. Veni in altitudinem maris: et tempestas demersit me.
Sihnok laedil la ka buek tih tungtainah om kolla tui dung la ka pha voek dongah tuili loh kai n'yo coeng.
3 Laboravi clamans, raucae factae sunt fauces meae: defecerunt oculi mei, dum spero in Deum meum.
Ka pang te khaw ka kohnue coeng. Ka olrhong khaw koh coeng. Ka Pathen te ka lamtawn ah ka mik kha coeng.
4 Multiplicati sunt super capillos capitis mei, qui oderunt me gratis. Confortati sunt qui persecuti sunt me inimici mei iniuste: quae non rapui, tunc exolvebam.
Lunglilungla la ka lunguet rhoek tah ka lu dongkah sam lakah yet. A honghi mai neh kai aka biit ka thunkha rhoek loh yet uh. Ka huen pawt te ka sah.
5 Deus tu scis insipientiam meam: et delicta mea a te non sunt abscondita.
Ka anglat te Pathen namah loh na ming tih ka dumlai he nang taeng lamloh a thuh uh moenih.
6 Non erubescant in me qui expectant te Domine, Domine virtutum. Non confundantur super me qui quaerunt te, Deus Israel.
Ka Boeipa caempuei Yahovah, nang aka lamtawn rhoek te kai kong ah yahpok uh boel saeh. Israel Pathen nang aka tlap rhoek te kai kong ah a hmaithae uh boel saeh.
7 Quoniam propter te sustinui opprobrium: operuit confusio faciem meam.
Nang ham te kokhahnah ka phueih tih ka maelhmai he mingthae loh a dah.
8 Extraneus factus sum fratribus meis, et peregrinus filiis matris meae.
Ka pacaboeina rhoek taengah ka hlanglak tih ka manu ca rhoek taengah ka kholong.
9 Quoniam zelus domus tuae comedit me: et opprobria exprobrantium tibi, ceciderunt super me.
Na im thatlainah dongah kai n'yoop tih nang aka veet rhoek kah kokhahnah khaw kai soah tla.
10 Et operui in ieiunio animam meam: et factum est in opprobrium mihi.
Te dongah ka hinglu kah yaehnah neh ka rhap dae kai taengah kokhahnah la pawk.
11 Et posui vestimentum meum cilicium: et factus sum illis in parabolam.
Ka tlamhni pueinak ka bai vaengah amih ham thuidoeknah la ka om.
12 Adversum me loquebantur qui sedebant in porta: et in me psallebant qui bibebant vinum.
Vongka kah aka ngol rhoek loh kai taengah lolmang a taeng uh tih yu o rhoek kah rhotoeng la ka om khoeng.
13 Ego vero orationem meam ad te Domine: tempus beneplaciti Deus. In multitudine misericordiae tuae exaudi me, in veritate salutis tuae:
Tedae Pathen kah kolonah tue vaengah, kai loh BOEIPA nang taengah ka thangthuinah te, na sitlohnah cangpai dongah namah kah khangnah oltak neh kai nan doo.
14 Eripe me de luto, ut non infigar: libera me ab iis, qui oderunt me, et de profundis aquarum.
Tangnong khui lamkah kai n'huul lamtah m'buek sak boeh. Ka lunguet neh tui dung lamkah n'huul lah.
15 Non me demergat tempestas aquae, neque absorbeat me profundum: neque urgeat super me puteus os suum.
Tuili tui loh kai n'yo boel saeh lamtah a laedil la kai n'yoop boel saeh. Tangrhom loh kai a ka n'khuep thil boel saeh.
16 Exaudi me Domine, quoniam benigna est misericordia tua: secundum multitudinem miserationum tuarum respice in me.
Na sitlohnah a then dongah kai n'doo lah BOEIPA. Na haidamnah cungkuem neh kai taengla ha mael lah.
17 Et ne avertas faciem tuam a puero tuo: quoniam tribulor, velociter exaudi me.
Te dongah na maelhmai te na sal taeng lamkah thuh boel mai. Ka taengah n'daengdaeh dongah a loe la kai n'doo dae.
18 Intende animae meae, et libera eam: propter inimicos meos eripe me.
Ka hinglu taengla ha yoei lamtah n'tlan dae. Ka thunkha rhoek kongah kai n'lat dae.
19 Tu scis improperium meum, et confusionem meam, et reverentiam meam.
Namah loh kai kah kokhahnah, yahpohnah, ka mingthae neh na hmaikah kai aka daengdaeh boeih khaw na ming.
20 In conspectu tuo sunt omnes qui tribulant me, improperium expectavit cor meum et miseriam. Et sustinui qui simul contristaretur, et non fuit: et qui consolaretur, et non inveni.
Kokhahnah dongah ka lungbuei rhek tih ka mangoeng sut. Te dongah aka suem ham ka lamtawn dae om pawt tih, aka hloep ham khaw ka hmu pawh.
21 Et dederunt in escam meam fel: et in siti mea potaverunt me aceto.
Ka buh dongah anrhat han hlum uh tih ka tuihalh vaengkah ham a thuui n'tul uh.
22 Fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum, et in retributiones, et in scandalum.
Amih kah caboei te amih mikhmuh ah pael la, rhoepnah te hlaeh la om pah saeh.
23 Obscurentur oculi eorum ne videant: et dorsum eorum semper incurva.
Amih kah mik te a tueng khui lamkah hmuep saeh lamtah a cinghen khaw khun yoeyah saeh.
24 Effunde super eos iram tuam: et furor irae tuae comprehendat eos.
Amih te na kosi lun thil lamtah na thintoek thinsa loh amih te doom saeh.
25 Fiat habitatio eorum deserta: et in tabernaculis eorum non sit qui inhabitet.
Amih kah lumim te kho pong la om saeh lamtah a dap ah khosa hlang om boel saeh.
26 Quoniam quem tu percussisti, persecuti sunt: et super dolorem vulnerum meorum addiderunt.
Na ngawn te a hloem uh tih na rhok kah nganboh te a tae uh.
27 Appone iniquitatem super iniquitatem eorum: et non intrent in iustitiam tuam.
Thaesainah te amamih kah thaesainah neh a koei dongah nang kah duengnah te bawn uh boel saeh.
28 Deleantur de Libro viventium: et cum iustis non scribantur.
Hingnah cabu khui lamkah phae lamtah hlang dueng rhoek neh hmaih daek boeh.
29 Ego sum pauper et dolens: salus tua Deus suscepit me.
Tedae kai mangdaeng thakkhoeih he, Pathen namah kah khangnah neh n'hoeptlang lah.
30 Laudabo nomen Dei cum cantico: et magnificabo eum in laude:
Lumlaa neh Pathen ming te ka thangthen vetih amah te uemonah neh ka pomsang puei ni.
31 Et placebit Deo super vitulum novellum: cornua producentem et ungulas.
Te daengah ni BOEIPA ham vaito vaitotal ki cawn neh khomae aka rhak lakah a uemo eh.
32 Videant pauperes et laetentur: quaerite Deum, et vivet anima vestra:
Kodo rhoek loh a hmuh vetih a kohoe uh ni. Pathen aka tlap rhoek, nangmih thinko ah hing van saeh.
33 Quoniam exaudivit pauperes Dominus: et vinctos suos non despexit.
BOEIPA loh khodaeng rhoek te a yaak tih a thongtla rhoek khaw a hnoel moenih.
34 Laudent illum caeli et terra, mare, et omnia reptilia in eis.
Vaan rhoek neh diklai loh, tuitunli rhoek neh a khuiah aka yuel boeih loh BOEIPA amah te thangthen uh saeh.
35 Quoniam Deus salvam faciet Sion: et aedificabuntur civitates Iuda. Et inhabitabunt ibi, et hereditate acquirent eam.
Pathen loh Zion a khang ni. Judah khopuei rhoek te a sak vaengah kho a sak vetih pahoi a pang uh ni.
36 Et semen servorum eius possidebit eam, et qui diligunt nomen eius, habitabunt in ea.
A sal rhoek kah a tiingan long khaw a pang uh vetih a ming aka lungnah rhoek loh a khuiah kho a sak uh.