< Psalmorum 64 >
1 Psalmus David, in finem. Exaudi Deus orationem meam cum deprecor: a timore inimici eripe animam meam.
Ki te tino kaiwhakatangi. He himene na Rawiri. Whakarongo ki toku reo, e te Atua, ina inoi atu ahau: tiakina toku ora i te wehi o te hoariri.
2 Protexisti me a conventu malignantium: a multitudine operantium iniquitatem.
Huna ahau i te whakaaro ngaro o te hunga kino, i te ngangau a nga kaimahi i te he;
3 Quia exacuerunt ut gladium linguas suas: intenderunt arcum rem amaram,
Kua whakakoi nei i o ratou arero, ano he hoari, kua whakatika nei i a ratou pere, ara i nga kupu kikino,
4 ut sagittent in occultis immaculatum.
Hei koperenga pukutanga ma ratou ki te tangata tika; kitea rawatia ake kua kopere ki a ia, kahore hoki he wehi.
5 Subito sagittabunt eum, et non timebunt: firmaverunt sibi sermonem nequam. Narraverunt ut absconderent laqueos: dixerunt: Quis videbit eos?
E whakamaia ana ratou i a ratou ano ki te mea kino; e runanga ana kia whakatakotoria pukutia he rore, e mea ana, Ko wai e kite i a ratou?
6 Scrutati sunt iniquitates: defecerunt scrutantes scrutinio. Accedet homo ad cor altum:
E rapu hara ana ratou; e mea ana, Kua ata rapu marie tatou: taea noatia te hohonutanga o te whakaaro o ia tangata, a ko te ngakau he hohonu.
7 et exaltabitur Deus. Sagittae parvulorum factae sunt plagae eorum:
Ma te Atua ia e kopere he pere ki a ratou kitea rawatia ake kua tu ratou.
8 et infirmatae sunt contra eos linguae eorum. Conturbati sunt omnes qui videbant eos:
Heoi ka meinga ratou kia tapatu, ko to ratou arero ake ano ka tu atu ki a ratou; a ka ruru i to ratou matenga te hunga katoa e kite i a ratou.
9 et timuit omnis homo. Et annunciaverunt opera Dei: et facta eius intellexerunt.
Ka wehi ano hoki nga tangata katoa, ka whakapuaki i te mahi a te Atua: ka ata maharatia hoki e ratou tana mahi.
10 Laetabitur iustus in Domino, et sperabit in eo, et laudabuntur omnes recti corde.
Ka koa te tangata tika ki a Ihowa, ka whakawhirinaki hoki ki a ia: ka whakamanamana ano te hunga ngakau tika katoa.