< Psalmorum 64 >
1 Psalmus David, in finem. Exaudi Deus orationem meam cum deprecor: a timore inimici eripe animam meam.
Al la ĥorestro. Psalmo de David. Aŭdu, ho Dio, mian krion en mia malĝojo; De la teruro pri malamiko gardu mian vivon.
2 Protexisti me a conventu malignantium: a multitudine operantium iniquitatem.
Ŝirmu min kontraŭ la konspiro de maliculoj, Kontraŭ la amaso de krimuloj,
3 Quia exacuerunt ut gladium linguas suas: intenderunt arcum rem amaram,
Kiuj akrigis sian langon kiel glavon, Direktis vortojn maldolĉajn, kvazaŭ siajn sagojn,
4 ut sagittent in occultis immaculatum.
Por pafi kaŝe kontraŭ senkulpulon; Subite ili pafas kontraŭ lin kaj ne timas.
5 Subito sagittabunt eum, et non timebunt: firmaverunt sibi sermonem nequam. Narraverunt ut absconderent laqueos: dixerunt: Quis videbit eos?
Ili fortikigas sin en malbona intenco, Ili konsiliĝas, por meti sekrete retojn; Ili diras: Kiu ilin vidos?
6 Scrutati sunt iniquitates: defecerunt scrutantes scrutinio. Accedet homo ad cor altum:
Ili elpensas krimojn, kaŝas ilin tre zorge interne en si, En la profundeco de la koro.
7 et exaltabitur Deus. Sagittae parvulorum factae sunt plagae eorum:
Sed Dio pafos kontraŭ ilin; Per sago subita ili estos frapitaj.
8 et infirmatae sunt contra eos linguae eorum. Conturbati sunt omnes qui videbant eos:
Kaj ili falos per sia propra lango; Ĉiuj, kiuj ilin vidos, balancos la kapon.
9 et timuit omnis homo. Et annunciaverunt opera Dei: et facta eius intellexerunt.
Kaj ektimos ĉiuj homoj, Kaj ili rakontos la agon de Dio Kaj komprenos Liajn farojn.
10 Laetabitur iustus in Domino, et sperabit in eo, et laudabuntur omnes recti corde.
La virtulo ĝojos per la Eternulo, kaj fidos Lin; Kaj triumfos ĉiuj, kiuj havas pian koron.