< Psalmorum 63 >
1 Psalmus David, Cum esset in deserto Idumaeae. Deus Deus meus ad te de luce vigilo. Sitivit in te anima mea, quam multipliciter tibi caro mea.
Davudun məzmuru. Yəhuda çölündə olanda. Ey Allah, mənim Allahım Sənsən, Sənin üçün yaman qəribsəmişəm. Quraq, cansıxıcı, susuz bir diyarda Sənsiz könlüm susuzdur. Bütün varlığımla həsrətini çəkirəm.
2 In terra deserta, et invia, et inaquosa: sic in sancto apparui tibi, ut viderem virtutem tuam, et gloriam tuam.
Müqəddəs yerdə Səni seyr edirdim, Qüdrətini, əzəmətini görürdüm.
3 Quoniam melior est misericordia tua super vitas: labia mea laudabunt te.
Mənim dilim Səni tərənnüm edir, Məhəbbətin bu həyatdan gözəldir.
4 Sic benedicam te in vita mea: et in nomine tuo levabo manus meas.
Bütün ömrüm boyu Sənə alqış edəcəyəm, Əllərimi qaldırıb adınla Səni səsləyəcəyəm.
5 Sicut adipe et pinguedine repleatur anima mea: et labiis exultationis laudabit os meum.
Sanki yağlı yeməklə canım tox olacaq, Dilim Səni mədh edəcək, ağzım həmd oxuyacaq.
6 Sic memor fui tui super stratum meum, in matutinis meditabor in te:
Yatanda belə, Səni xatırlayıram, Gecə növbələrində Səni düşünürəm.
7 quia fuisti adiutor meus. Et in velamento alarum tuarum exultabo,
Sən mənə kömək oldun, Qanadlarının kölgəsində Sənə mədh oxuyacağam.
8 adhaesit anima mea post te: me suscepit dextera tua.
Könlüm Sənə bağlanır, Sağ əlin məni möhkəm tutur.
9 Ipsi vero in vanum quaesierunt animam meam, introibunt in inferiora terrae:
Amma canımın qəsdinə duranlar Yerin dibinə batacaqlar,
10 tradentur in manus gladii, partes vulpium erunt.
Qılıncın ağzına tuş gələcəklər, Çaqqallara yem olacaqlar.
11 Rex vero laetabitur in Deo, laudabuntur omnes qui iurant in eo: quia obstructum est os loquentium iniqua.
Amma padşah Allaha görə sevinəcək, Adına and içən hər kəs həmd söyləyəcək, Yalançıların isə ağzı yumulacaq.