< Psalmorum 62 >
1 Psalmus David, in finem, pro Idithum. Nonne Deo subiecta erit anima mea? ab ipso enim salutare meum.
Jeduthun aka mawt ham David kah Tingtoenglung Pathen dong bueng ah ka hinglu loh duemnah a khueh tih kai kah khangnah khaw amah taeng lamkah ni.
2 Nam et ipse Deus meus, et salutaris meus: susceptor meus, non movebor amplius.
Amah te ka lungpang neh kai ham khangnah, ka imsang la om pai tih, ka thuen tlaih mahpawh.
3 Quousque irruitis in hominem? interficitis universi vos: tamquam parieti inclinato et maceriae depulsae.
Hlang te me hil nim na phom uh ve? Nangmih boeih loh aka ngooi pangbueng neh aka bung vongtung bangla na sah uh aya?
4 Verumtamen pretium meum cogitaverunt repellere, cucurri in siti: ore suo benedicebant, et corde suo maledicebant.
Anih te hmuensang lamloh heh ham rhep caai uh tih laithae a ngaingaih uh. A ka neh uem uh cakhaw a kotak ah a tap uh. (Selah)
5 Verumtamen Deo subiecta esto anima mea: quoniam ab ipso patientia mea.
Ka ngaiuepnah amah taeng lamkah halo dongah ka hinglu loh Pathen dong bueng ah ni a duem.
6 Quia ipse Deus meus, et salvator meus: adiutor meus, non emigrabo.
Anih bueng ni ka lungpang neh kai ham khangnah imsang la om tih ka tuen mahpawh.
7 In Deo salutare meum, et gloria mea: Deus auxilii mei, et spes mea in Deo est.
Pathen dongah kai kah khangnah, ka thangpomnah, ka sarhi lungpang om tih Pathen dongah ka hlipyingnah ni.
8 Sperate in eo omnis congregatio populi, effundite coram illo corda vestra: Deus adiutor noster in aeternum.
Pilnam loh a tue boeih khuiah BOEIPA dongah hangdang uh. Na thinko te amah hmai ah kingling lah. Pathen he mamih ham hlipyingnah ni. (Selah)
9 Verumtamen vani filii hominum, mendaces filii hominum in stateris: ut decipiant ipsi de vanitate in idipsum.
Tedae hlang capa rhoek he a honghi ni. Tongpa capa rhoek khaw laithae ni. Cooi dongah a honghi boeih lakah amih te yanghoep la a phoh.
10 Nolite sperare in iniquitate, et rapinas nolite concupiscere: divitiae si affluant, nolite cor apponere.
Hnaemtaeknah dongah pangtung boel lamtah huencannah nen khaw hoemdawk boeh. A khuehtawn loh thaihsu cakhaw lungbuei pael boeh.
11 Semel locutus est Deus, duo haec audivi, quia potestas Dei est,
Pathen loh vai a thui te Pathen taengkah sarhi ni tila voeihnih ka yaak.
12 et tibi Domine misericordia: quia tu reddes unicuique iuxta opera sua.
Hlang te a khoboe bangla na thuung dongah sitlohnah tah ka Boeipa namah kah ni.