< Psalmorum 6 >
1 Psalmus David in finem, in hymnis pro octava. Domine, ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me,
Jehová, no me reprendas con tu furor: ni me castigues con tu ira.
2 Miserere mei Domine quoniam infirmus sum: sana me Domine quoniam conturbata sunt ossa mea.
Ten misericordia de mí, o! Jehová, porque yo estoy debilitado: sáname, o! Jehová, porque mis huesos están conturbados.
3 Et anima mea turbata est valde: sed tu Domine usquequo?
Y mi alma está muy conturbada: y tú, Jehová, ¿hasta cuándo?
4 Convertere Domine, et eripe animam meam: salvum me fac propter misericordiam tuam,
Vuelve, o! Jehová, escapa mi alma, sálvame por tu misericordia:
5 Quoniam non est in morte qui memor sit tui: in inferno autem quis confitebitur tibi? (Sheol )
Porque en la muerte no hay memoria de ti: en el sepulcro ¿quién te loará? (Sheol )
6 Laboravi in gemitu meo, lavabo per singulas noctes lectum meum: lacrymis meis stratum meum rigabo.
Trabajado he con mi gemido: toda la noche hago nadar mi cama en mis lágrimas: deslío mi estrado.
7 Turbatus est a furore oculus meus: inveteravi inter omnes inimicos meos.
Mis ojos están carcomidos de descontento: hánse envejecido a causa de todos mis angustiadores.
8 Discedite a me omnes qui operamini iniquitatem: quoniam exaudivit Dominus vocem fletus mei.
Apartáos de mí todos los obradores de iniquidad: porque Jehová ha oído la voz de mi lloro.
9 Exaudivit Dominus deprecationem meam, Dominus orationem meam suscepit.
Jehová ha oído mi ruego: Jehová ha recibido mi oración.
10 Erubescant, et conturbentur vehementer omnes inimici mei: convertantur et erubescant valde velociter.
Avergonzarse han, y turbarse han mucho todos mis enemigos: volverán, y avergonzarse han súbitamente.