< Psalmorum 59 >
1 Psalmus, in finem, ne corrumpas, David in tituli inscriptionem, quando misit Saul, et custodivit domum eius, ut eum interficeret. Eripe me de inimicis meis Deus meus: et ab insurgentibus in me libera me.
わが神よねがはくは我をわが仇よりたすけいだし われを高處におきて我にさからひ起立つものより脱かれしめたまへ
2 Eripe me de operantibus iniquitatem: et de viris sanguinum salva me.
邪曲をおこなふものより我をたすけいだし血をながす人より我をすくひたまへ
3 Quia ecce ceperunt animam meam: irruerunt in me fortes.
視よかれらは潜みかくれてわが霊魂をうかがひ猛者むれつどひて我をせむ ヱホバよ此はわれに愆あるにあらず われに罪あるにあらず
4 Neque iniquitas mea, neque peccatum meum Domine: sine iniquitate cucurri, et direxi.
かれら趨りまはりて過失なきに我をそこなはんとて備をなす ねがはくは我をたすくるために目をさまして見たまへ
5 Exurge in occursum meum, et vide: et tu Domine Deus virtutum, Deus Israel, Intende ad visitandas omnes gentes: non miserearis omnibus, qui operantur iniquitatem.
なんぢヱホバ萬軍の神イスラエルの神よ ねがはくは目をさましてもろもろの國にのぞみたまへ あしき罪人にあはれみを加へたまふなかれ (セラ)
6 Convertentur ad vesperam: et famem patientur ut canes, et circuibunt civitatem.
かれらは夕にかへりきたり犬のごとくほえて邑をへありく
7 Ecce loquentur in ore suo, et gladius in labiis eorum: quoniam quis audivit?
視よかれらは口より惡をはく そのくちびるに劍あり かれらおもへらく誰ありてこの言をきかんやと
8 Et tu Domine deridebis eos: ad nihilum deduces omnes gentes.
されどヱホバよ汝はかれらをわらひ もろもろの國をあざわらひたまはん
9 Fortitudinem meam ad te custodiam, quia Deus susceptor meus es:
わが力よわれ汝をまちのぞまん 神はわがたかき櫓なり
10 Deus meus misericordia eius praeveniet me.
憐憫をたまふ神はわれを迎へたまはん 神はわが仇につきての願望をわれに見させたまはん
11 Deus ostendit mihi super inimicos meos, ne occidas eos: nequando obliviscantur populi mei. Disperge illos in virtute tua: et depone eos protector meus Domine:
願くはかれらを殺したまふなかれ わが民つひに忘れやはせん 主われらの盾よ 大能をもてかれらを散し また卑したまへ
12 Delictum oris eorum, sermonem labiorum ipsorum: et comprehendantur in superbia sua. Et de execratione et mendacio annunciabuntur
かれらがくちびるの言はその口のつみなり かれらは詛と虚偽とをいひいづるによりてその傲慢のためにとらへられしめたまへ
13 in consummatione: in ira consummationis, et non erunt. Et scient quia Deus dominabitur Iacob: et finium terrae.
忿恚をもてかれらをほろぼしたまへ 再びながらふることなきまでに彼等をほろぼしたまへ ヤコブのなかに神いまして統治めたまふことをかれらに知しめて地の極にまでおよぼしたまへ (セラ)
14 Convertentur ad vesperam, et famem patientur ut canes: et circuibunt civitatem.
かれらは夕にかへりきたり犬のごとくほえて邑をへありくべし
15 Ipsi dispergentur ad manducandum: si vero non fuerint saturati, et murmurabunt.
かれらはゆききして食物をあさり もし飽ことなくば終夜とどまれり
16 Ego autem cantabo fortitudinem tuam: et exaltabo mane misericordiam tuam. Quia factus es susceptor meus, et refugium meum, in die tribulationis meae.
されど我はなんぢの大能をうたひ清晨にこゑをあげてなんぢの憐憫をうたひまつらん なんぢわが迫りくるしみたる日にたかき櫓となり わが避所となりたまひたればなり
17 Adiutor meus tibi psallam, quia Deus susceptor meus es: Deus meus misericordia mea.
わがちからよ我なんぢにむかひて頌辭をうたひまつらん 神はわがたかき櫓われにあはれみをたまふ神なればなり