< Psalmorum 58 >
1 Psalmus, in finem, ne corrumpas, David in tituli inscriptionem. Si vere utique iustitiam loquimini: recte iudicate filii hominum.
Przewodnikowi chóru. Al taszchet. Miktam Dawida. O zgromadzenie, czy rzeczywiście mówicie to, co sprawiedliwe? Czy słusznie sądzicie, synowie ludzcy?
2 Etenim in corde iniquitates operamini: in terra iniustitias manus vestrae concinnant.
Przeciwnie, w sercu knujecie nieprawości, wymierzacie przemoc waszych rąk na ziemi.
3 Alienati sunt peccatores a vulva, erraverunt ab utero: locuti sunt falsa.
Niegodziwi zeszli na bezdroża już od łona [matki], od urodzenia błądzą, mówiąc kłamstwo.
4 Furor illis secundum similitudinem serpentis: sicut aspidis surdae, et obturantis aures suas,
Ich jad podobny do jadu węża, są jak głucha żmija, która zatyka uszy;
5 Quae non exaudiet vocem incantantium: et venefici incantantis sapienter.
Aby nie słyszeć głosu zaklinaczy ani czarownika, co biegle zaklina.
6 Deus conteret dentes eorum in ore ipsorum: molas leonum confringet Dominus.
Boże, skrusz zęby w ich ustach; PANIE, połam zęby trzonowe lwiąt.
7 Ad nihilum devenient tamquam aqua decurrens: intendit arcum suum donec infirmentur.
Niech znikną jak spływająca woda, niech będą jak ten, który naciąga [łuk], lecz jego strzały się łamią.
8 Sicut cera, quae fluit, auferentur: supercecidit ignis, et non viderunt solem.
Niech przeminą jak ślimak, który się rozpływa; jak poroniony płód kobiety niech nie zobaczą słońca.
9 Priusquam intelligerent spinae vestrae rhamnum: sicut viventes, sic in ira absorbet eos.
Zanim wasze ciernie wypuszczą kolce, gdy jeszcze są zielone, porwie je wicher gniewu [Boga].
10 Laetabitur iustus cum viderit vindictam: manus suas lavabit in sanguine peccatoris.
Będzie się weselił sprawiedliwy, gdy ujrzy pomstę; swoje stopy umyje we krwi niegodziwego.
11 Et dicet homo: Si utique est fructus iusto: utique est Deus iudicans eos in terra.
A ludzie powiedzą: Jest, doprawdy, nagroda dla sprawiedliwego; doprawdy jest Bóg, który sądzi na ziemi.