< Psalmorum 53 >
1 Psalmus, in finem, pro Amalech, intellectus David. Dixit insipiens in corde suo: Non est Deus. Corrupti sunt, et abominabiles facti sunt in iniquitatibus: non est qui faciat bonum.
Kumqondisi wokuhlabela. Ngendlela yemahalathi. Ihubo likaDavida. Isiwula sithi enhliziyweni yaso, “AkulaNkulunkulu.” Baxhwalile, lezindlela zabo zibolile; kakho loyedwa owenza okuhle.
2 Deus de caelo prospexit super filios hominum: ut videat si est intelligens, aut requirens Deum.
UNkulunkulu ukhangela phansi esezulwini emadodaneni abantu ingabe bakhona yini abazwisisayo, abamdingayo uNkulunkulu.
3 Omnes declinaverunt, simul inutiles facti sunt: non est qui faciat bonum, non est usque ad unum.
Abantu bonke baphambukile, bonke sebexhwalile; kakho loyedwa owenza okuhle, kakho lamunye.
4 Nonne scient omnes qui operantur iniquitatem, qui devorant plebem meam ut cibum panis?
Kanti lezizixhwali kaziyikufa zafunda yini? Zona ezidla abantu bami ingathi zidla isinkwa, ezingamkhonziyo uNkulunkulu.
5 Deum non invocaverunt: illic trepidaverunt timore, ubi non erat timor. Quoniam Deus dissipavit ossa eorum qui hominibus placent: confusi sunt, quoniam Deus sprevit eos.
Kodwa yibo abagubhazeliswa luvalo khona kungelalutho olwesabekayo. UNkulunkulu wawahlakaza amathambo alabo abalihlaselayo; lina labayangisa ngoba uNkulunkulu wabeyisa.
6 Quis dabit ex Sion salutare Israel? cum converterit Dominus captivitatem plebis suae, exultabit Iacob, et laetabitur Israel.
Sengathi insindiso ka-Israyeli ingaqhamuka eZiyoni! Nxa uNkulunkulu esebuyisela impumelelo yabantu bakhe, kathokoze uJakhobe lo-Israyeli ajabule!