< Psalmorum 52 >

1 Psalmus In finem, Intellectus David, Cum venit Doeg Idumaeus, et nunciavit Sauli: Venit David in domum Abimelech. Quid gloriaris in malitia, qui potens es in iniquitate?
¿Por qué te jactas de ser perverso, oh poderoso? La misericordia de ʼEL es continua.
2 Tota die iniustitiam cogitavit lingua tua: sicut novacula acuta fecisti dolum.
Tu lengua diseña destrucción. Produce engaño, como una navaja afilada.
3 Dilexisti malitiam super benignitatem: iniquitatem magis quam loqui aequitatem.
Tú amas más el mal que el bien, La mentira más bien que hablar lo recto. (Selah)
4 Dilexisti omnia verba praecipitationis, lingua dolosa.
Tú amas todas las palabras que devoran, oh lengua engañosa.
5 Propterea Deus destruet te in finem, evellet te, et emigrabit te de tabernaculo tuo: et radicem tuam de terra viventium.
Por tanto, ʼEL te destruirá para siempre. Te arrastrará, Te arrancará de la tierra de los vivientes Y te desarraigará de la tierra de los vivientes. (Selah)
6 Videbunt iusti, et timebunt, et super eum ridebunt, et dicent:
Verán los justos y temerán. Se reirán de él y dirán:
7 ecce homo, qui non posuit Deum adiutorem suum: Sed speravit in multitudine divitiarum suarum: et praevaluit in vanitate sua.
¡Miren al hombre que no tomó a ʼElohim como su Fortaleza, Sino confió en la abundancia de sus riquezas Y fue fuerte en su perversidad!
8 Ego autem, sicut oliva fructifera in domo Dei, speravi in misericordia Dei in aeternum: et in saeculum saeculi.
Pero yo estaré como olivo frondoso en la Casa de ʼElohim, Porque en la misericordia de ʼElohim confío eternamente y para siempre.
9 Confitebor tibi in saeculum quia fecisti: et expectabo nomen tuum, quoniam bonum est in conspectu sanctorum tuorum.
Te daré gracias para siempre por lo que hiciste, Y esperaré en tu Nombre, Porque es bueno en presencia de tus devotos.

< Psalmorum 52 >