< Psalmorum 52 >
1 Psalmus In finem, Intellectus David, Cum venit Doeg Idumaeus, et nunciavit Sauli: Venit David in domum Abimelech. Quid gloriaris in malitia, qui potens es in iniquitate?
KOE ol weit, da me koe juaikeki me jued, pwe kalanan en leowa kin duedueta ni ran karoj.
2 Tota die iniustitiam cogitavit lingua tua: sicut novacula acuta fecisti dolum.
Lo om inon ion me jued, o kin raj on naip kon pot, ni a wia likam.
3 Dilexisti malitiam super benignitatem: iniquitatem magis quam loqui aequitatem.
Koe kin mauki lokaia jued jan me mau, o lokaia likam jan me pun.
4 Dilexisti omnia verba praecipitationis, lingua dolosa.
Koe kin men lokaiaki me jued lo om likam.
5 Propterea Deus destruet te in finem, evellet te, et emigrabit te de tabernaculo tuo: et radicem tuam de terra viventium.
I me Kot pil pan kawe uk ala, o lepuk uk pajan, o waik uk jan nan im om, o koko uk jan nan jap en me maur akan.
6 Videbunt iusti, et timebunt, et super eum ridebunt, et dicent:
A me pun kan pan kilan o majapwekada, o re pan kaurureki i:
7 ecce homo, qui non posuit Deum adiutorem suum: Sed speravit in multitudine divitiarum suarum: et praevaluit in vanitate sua.
Kilan, iei ol o, me jota kaporoporeki leowa, pwe a keleki a dipijou toto o a kelail on a wiada me jued.
8 Ego autem, sicut oliva fructifera in domo Dei, speravi in misericordia Dei in aeternum: et in saeculum saeculi.
A nai dueta tuka oliwe pot nan tanpaj en Kot, i kaporoporeki kalanan en Kot kokolata.
9 Confitebor tibi in saeculum quia fecisti: et expectabo nomen tuum, quoniam bonum est in conspectu sanctorum tuorum.
I pan kapina komui kokolata, pwe kom kak kotin wiada; i pan kapina mar omui, pwe a linan ren japwilim omui lelapok kan.