Psalmorum 51
1 Psalmus David, Cum venit ad eum Nathan Propheta, quando intravit ad Bethsabee. Miserere mei Deus, secundum magnam misericordiam tuam. Et secundum multitudinem miserationum tuarum, dele iniquitatem meam.
Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida, gdy do niego przyszedł prorok Natan po tym, jak on wszedł do Batszeby. Zmiłuj się nade mną, Boże, według twojego miłosierdzia; według twojej wielkiej litości zgładź moje występki.
2 Amplius lava me ab iniquitate mea: et a peccato meo munda me.
Obmyj mnie zupełnie z mojej nieprawości i oczyść mnie z mego grzechu.
3 Quoniam iniquitatem meam ego cognosco: et peccatum meum contra me est semper.
Uznaję bowiem moje występki, a mój grzech zawsze jest przede mną.
4 Tibi soli peccavi, et malum coram te feci: ut iustificeris in sermonibus tuis, et vincas cum iudicaris.
Przeciw tobie, tobie samemu, zgrzeszyłem i zło uczyniłem na twoich oczach, abyś okazał się sprawiedliwy w swoich słowach i czysty w swoim sądzie.
5 Ecce enim in iniquitatibus conceptus sum: et in peccatis concepit me mater mea.
Oto zostałem zrodzony w nieprawości i w grzechu poczęła mnie moja matka.
6 Ecce enim veritatem dilexisti: incerta, et occulta sapientiae tuae manifestasti mihi.
Oto miłujesz prawdę wewnętrzną i w głębi serca dasz mi poznać mądrość.
7 Asperges me hyssopo, et mundabor: lavabis me, et super nivem dealbabor.
Oczyść mnie hizopem, a będę oczyszczony; obmyj mnie, a stanę się bielszy od śniegu.
8 Auditui meo dabis gaudium et laetitiam: et exultabunt ossa humiliata.
Daj mi usłyszeć radość i wesele; niech się rozradują kości, które skruszyłeś.
9 Averte faciem tuam a peccatis meis: et omnes iniquitates meas dele.
Odwróć swe oblicze od moich grzechów i zgładź wszystkie moje nieprawości.
10 Cor mundum crea in me Deus: et spiritum rectum innova in visceribus meis.
Stwórz we mnie serce czyste, o Boże, i odnów we mnie ducha prawego.
11 Ne proiicias me a facie tua: et spiritum sanctum tuum ne auferas a me.
Nie odrzucaj mnie sprzed twego oblicza i nie odbieraj mi swego Ducha Świętego.
12 Redde mihi laetitiam salutaris tui: et spiritu principali confirma me.
Przywróć mi radość twego zbawienia i wesprzyj mnie duchem ochoczym.
13 Docebo iniquos vias tuas: et impii ad te convertentur.
[Wtedy] będę nauczał przestępców twoich dróg i grzesznicy nawrócą się do ciebie.
14 Libera me de sanguinibus Deus, Deus salutis meae: et exaltabit lingua mea iustitiam tuam.
Uwolnij mnie od winy [za przelanie] krwi, o Boże, Boże mego zbawienia, a mój język będzie wysławiał twoją sprawiedliwość.
15 Domine, labia mea aperies: et os meum annunciabit laudem tuam.
Panie, otwórz moje wargi, a moje usta będą głosić twoją chwałę.
16 Quoniam si voluisses sacrificium, dedissem utique: holocaustis non delectaberis.
Ty bowiem nie pragniesz ofiar, choćbym ci je dał, ani nie przyjmiesz całopalenia.
17 Sacrificium Deo spiritus contribulatus: cor contritum, et humiliatum Deus non despicies.
Ofiary dla Boga [to] duch skruszony; sercem skruszonym i zgnębionym nie wzgardzisz, o Boże!
18 Benigne fac Domine in bona voluntate tua Sion: ut aedificentur muri Ierusalem.
Okaż dobroć Syjonowi według twego upodobania; odbuduj mury Jeruzalem.
19 Tunc acceptabis sacrificium iustitiae, oblationes, et holocausta: tunc imponent super altare tuum vitulos.
Wtedy przyjmiesz ofiary sprawiedliwości, ofiary ogniste i całopalenia; wtedy będą składać cielce na twoim ołtarzu.
