Psalmorum 49
1 Psalmus David, in finem, filiis Core. Audite haec omnes Gentes: auribus percipite omnes, qui habitatis orbem:
Al la ĥorestro. De la Koraĥidoj. Psalmo. Aŭskultu ĉi tion, ĉiuj popoloj; Atentu, ĉiuj loĝantoj de la mondo,
2 Quique terrigenae, et filii hominum: simul in unum dives et pauper.
Kaj altrangulo kaj malaltrangulo, Riĉulo kaj malriĉulo kune.
3 Os meum loquetur sapientiam: et meditatio cordis mei prudentiam.
Mia buŝo diros saĝaĵon, Kaj la penso de mia koro prudentaĵon.
4 Inclinabo in parabolam aurem meam: aperiam in psalterio propositionem meam.
Mi klinos mian orelon al sentenco; Sur harpo mi esprimos mian enigmon.
5 Cur timebo in die mala? iniquitas calcanei mei circumdabit me:
Kial mi devus timi en tagoj de malbono, Kiam min ĉirkaŭas la malboneco de miaj persekutantoj,
6 Qui confidunt in virtute sua: et in multitudine divitiarum suarum gloriantur.
Kiuj fidas sian potencon Kaj fanfaronas per sia granda riĉeco?
7 Frater non redimit, redimet homo: non dabit Deo placationem suam.
Fraton tute ne liberigos homo, Nek donos al Dio elaĉeton por li
8 Et pretium redemptionis animae suae: et laborabit in aeternum,
(Multekosta estus la elaĉeto de ilia animo, Kaj neniam tio estos),
9 et vivet adhuc in finem.
Ke li restu viva eterne, Ke li ne vidu la tombon.
10 Non videbit interitum, cum viderit sapientes morientes: simul insipiens, et stultus peribunt. Et relinquent alienis divitias suas:
Oni ja vidas, ke saĝuloj mortas, Kaj ankaŭ malsaĝulo kaj sensciulo pereas Kaj lasas al aliaj sian havon.
11 et sepulchra eorum domus illorum in aeternum. Tabernacula eorum in progenie, et progenie: vocaverunt nomina sua in terris suis.
Ilia deziro estas, ke iliaj domoj ekzistu por ĉiam, Kaj iliaj loĝejoj de generacio al generacio; Ili nomas siajn bienojn laŭ siaj nomoj.
12 Et homo, cum in honore esset, non intellexit: comparatus est iumentis insipientibus, et similis factus est illis.
Sed homo ne restas longe en honoro; Li egaliĝas al bruto buĉota.
13 Haec via illorum scandalum ipsis: et postea in ore suo complacebunt.
Tia estas ilia vojo, ilia espero, Kaj iliaj posteuloj aprobas ilian opinion. (Sela)
14 Sicut oves in inferno positi sunt: mors depascet eos. Et dominabuntur eorum iusti in matutino: et auxilium eorum veterascet in inferno a gloria eorum. (Sheol h7585)
Kiel ŝafoj ili estos metataj en Ŝeolon; La morto ilin paŝtos; Kaj matene virtuloj ilin ekposedos, Kaj ilia bildo pereos en Ŝeol, perdinte loĝejon. (Sheol h7585)
Sed Dio liberigos mian animon el la mano de Ŝeol, Ĉar Li prenos min. (Sela) (Sheol h7585)
16 Ne timueris cum dives factus fuerit homo: et cum multiplicata fuerit gloria domus eius.
Ne timu, kiam homo riĉiĝas, Kiam grandiĝas la gloro de lia domo.
17 Quoniam cum interierit, non sumet omnia: neque descendet cum eo gloria eius.
Ĉar mortante li nenion prenos; Ne iros post li malsupren lia honoro.
18 Quia anima eius in vita ipsius benedicetur: confitebitur tibi cum benefeceris ei.
Ĉar kvankam li ĝuigas sian animon dum sia vivado, Kaj oni vin laŭdas por tio, ke vi faras al vi bone,
19 Introibit usque in progenies patrum suorum: et usque in aeternum non videbit lumen.
Tamen li iros al la generacio de siaj patroj, Kiuj neniam vidos lumon.
20 Homo, cum in honore esset, non intellexit: comparatus est iumentis insipientibus, et similis factus est illis.
Homo, kiu estas en honoro, sed ne havas prudenton, Estas egala al bruto buĉota.
