Psalmorum 47

1 Psalmus David, in finem, pro filiis Core. Omnes Gentes plaudite manibus: iubilate Deo in voce exultationis.

Dura buʼaa faarfattootaatiif. Faarfannaa Ilmaan Qooraahi. Isin saboonni hundinuu harka keessan rukutaa; sagalee ol fudhadhaatii gammachuudhaan Waaqaaf ililchaa.

2 Quoniam Dominus excelsus, terribilis: Rex magnus super omnem terram.

Waaqayyo Waaqa Waan Hundaa Olii, Mootichi guddaan lafa hundumaa, sodaachisaadhaatii!

3 Subiecit populos nobis: et gentes sub pedibus nostris.

Inni saboota nu jala, namootas miilla keenya jala galcheera.

4 Elegit nobis hereditatem suam: speciem Iacob, quam dilexit.

Innis nu warra Yaaqoob isa inni jaallate sanaaf ulfina taaneef, dhaala keenya nuu fileera.

5 Ascendit Deus in iubilo: et Dominus in voce tubae.

Waaqni ililleedhaan, Waaqayyo sagalee malakataatiin ol baʼe.

6 Psallite Deo nostro, psallite: psallite Regi nostro, psallite.

Faarfannaa galataa Waaqaaf faarfadhaa; faarfannaa galataa faarfadhaa; faarfannaa galataa Mootii keenyaaf faarfadhaa; faarfannaa galataa faarfadhaa.

7 Quoniam Rex omnis terrae Deus: psallite sapienter.

Waaqni Mootii lafa hundaa ti; faarfannaa galataa hubannaadhaan faarfadhaa.

8 Regnabit Deus super gentes: Deus sedet super sedem sanctam suam.

Waaqni saboota irratti Mootii dha; Waaqni teessoo isaa qulqulluu irra taaʼeera.

9 Principes populorum congregati sunt cum Deo Abraham: quoniam dii fortes terrae, vehementer elevati sunt.

Qondaaltonni sabootaa, akkuma saba Waaqa Abrahaamitti walitti qabamu; mootonni lafa irraa kan Waaqaatii; innis guddisee ol ol jedheera.