< Psalmorum 47 >
1 Psalmus David, in finem, pro filiis Core. Omnes Gentes plaudite manibus: iubilate Deo in voce exultationis.
Al la ĥorestro. De la Koraĥidoj. Psalmo. Ĉiuj popoloj, plaŭdu per la manoj, Kriu al Dio per voĉo de kanto.
2 Quoniam Dominus excelsus, terribilis: Rex magnus super omnem terram.
Ĉar la Eternulo Plejalta estas timinda; Li estas granda Reĝo super la tuta tero.
3 Subiecit populos nobis: et gentes sub pedibus nostris.
Li subigas al ni popolojn Kaj metas gentojn sub niajn piedojn.
4 Elegit nobis hereditatem suam: speciem Iacob, quam dilexit.
Li elektas por ni nian heredon, La majeston de Jakob, kiun Li amas. (Sela)
5 Ascendit Deus in iubilo: et Dominus in voce tubae.
Dio supreniras ĉe sonoj de ĝojo, La Eternulo ĉe trumpetado.
6 Psallite Deo nostro, psallite: psallite Regi nostro, psallite.
Kantu al Dio, kantu! Kantu al nia Reĝo, kantu!
7 Quoniam Rex omnis terrae Deus: psallite sapienter.
Ĉar Dio estas la Reĝo de la tuta tero: Kantu edifan kanton!
8 Regnabit Deus super gentes: Deus sedet super sedem sanctam suam.
Dio reĝas super la popoloj; Dio sidas sur Sia sankta trono.
9 Principes populorum congregati sunt cum Deo Abraham: quoniam dii fortes terrae, vehementer elevati sunt.
La princoj de la popoloj kolektiĝis, La popolo de la Dio de Abraham; Ĉar al Dio apartenas la ŝildoj de la tero; Li estas tre alta.