Psalmorum 44
1 Psalmus, filiis Core ad intellectum.
Pou direktè koral la; Yon Sòm refleksyon pa fis a Koré yo O Bondye, nou te tande avèk zòrèy nou. Zansèt nou yo te pale nou travay ke Ou te fè nan jou pa yo, nan jou ansyen yo.
2 Deus auribus nostris audivimus: patres nostri annunciaverunt nobis. Opus, quod operatus es in diebus eorum: et in diebus antiquis.
Ou menm, avèk pwòp men Ou, Ou te chase mete nasyon yo deyò, men Ou te plante yo. Ou te foule yo anba. Ou te aflije yo, Ou te gaye yo toupatou.
3 Manus tua gentes disperdidit, et plantasti eos: afflixisti populos, et expulisti eos:
Konsa, se pa ak pwòp nepe pa yo ke yo te posede peyi a, ni se pa pwòp bra yo ki te sove yo, men se men dwat Ou avèk bra Ou, ak limyè prezans Ou an, akoz Ou te bay yo favè.
4 Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos: Sed dextera tua, et brachium tuum, et illuminatio vultus tui: quoniam complacuisti in eis.
Se Ou menm ki Wa m, O Bondye. Òdone viktwa pou Jacob.
5 Tu es ipse rex meus et Deus meus: qui mandas salutes Iacob.
Ak pouvwa Ou menm, nou va pouse fè advèsè nou fè bak; Nan non Ou, nou va pile fè desann (sila) ki leve kont nou yo.
6 In te inimicos nostros ventilabimus cornu, et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis.
Paske mwen p ap mete konfyans nan banza mwen, ni se pa nepe m k ap sove mwen.
7 Non enim in arcu meo sperabo: et gladius meus non salvabit me.
Men Ou te sove nou kont advèsè nou yo, Epi Ou te fè tout (sila) ki rayi nou yo wont.
8 Salvasti enim nos de affligentibus nos: et odientes nos confudisti.
Nan Bondye, nou te louwe tout lajounen. Nou va bay remèsiman a non Ou jis pou tout tan.
9 In Deo laudabimur tota die: et in nomine tuo confitebimur in saeculum.
Alò, koulye a, Ou rejte nou, e mennen nou nan gwo wont. Ou pa sòti ankò avèk lame nou yo.
10 Nunc autem repulisti et confudisti nos: et non egredieris Deus in virtutibus nostris.
Ou fè nou vire fè bak devan advèsè a, epi (sila) ki rayi nou yo fè piyaj pou kont yo.
11 Avertisti nos retrorsum post inimicos nostros: et qui oderunt nos, diripiebant sibi.
Ou te fè nou kon mouton, tankou mouton ki te livre pou manje, epi te gaye nou pami nasyon yo.
12 Dedisti nos tamquam oves escarum: et in gentibus dispersisti nos.
Ou vann pèp Ou bon mache e Ou pa fè pwofi nan vant lan.
13 Vendidisti populum tuum sine pretio: et non fuit multitudo in commutationibus eorum.
Ou fè nou repwòche devan vwazen nou yo, yon objè ki moke e giyonnen pa (sila) ki antoure nou yo.
14 Posuisti nos opprobrium vicinis nostris, subsannationem et derisum his, qui sunt in circuitu nostro.
Ou fè nou tounen yon vye mò pami nasyon yo, Yon rizib ki fè moun ri pami pèp yo.
15 Posuisti nos in similitudinem Gentibus: commotionem capitis in populis.
Tout lajounen dezonè sa a rete la devan m, epi imilyasyon mwen kraze m nèt.
16 Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei meae cooperuit me.
Akoz vwa a (sila) ki fè m repwòch e ki meprize mwen, akoz prezans lènmi an avèk vanjè a.
17 A voce exprobrantis, et obloquentis: a facie inimici, et persequentis.
Tout sa gen tan rive sou nou, men nou pa te bliye Ou, ni nou pa t aji nan manti selon akò Ou a.
18 Haec omnia venerunt super nos, nec obliti sumus te: et inique non egimus in testamento tuo.
Kè nou pa t vire fè bak, ni pa nou yo pa t varye soti nan chemen Ou.
19 Et non recessit retro cor nostrum: et declinasti semitas nostras a via tua:
Malgre, Ou te kraze nou nan landwa chen mawon yo, e te kouvri nou avèk lonbraj lanmò a.
20 Quoniam humiliasti nos in loco afflictionis, et cooperuit nos umbra mortis.
Si nou te bliye non a Bondye nou an, oswa lonje men nou vè yon lòt dye etranje,
21 Si obliti sumus nomen Dei nostri, et si expandimus manus nostras ad deum alienum:
èske Bondye pa ta dekouvri sa a? Paske Li konnen tout sekrè a kè yo.
22 Nonne Deus requiret ista? ipse enim novit abscondita cordis. Quoniam propter te mortificamur tota die: aestimati sumus sicut oves occisionis.
Men pou lakoz a Ou menm, nou vin touye tout lajounen. Nou konsidere tankou mouton k ap rive labatwa.
23 Exurge, quare obdormis Domine? exurge, et ne repellas in finem.
Leve Ou menm! Poukisa Ou ap dòmi, O SENYÈ? Leve nan dòmi! Pa rejte nou nèt.
24 Quare faciem tuam avertis, oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae?
Poukisa Ou kache figi Ou e bliye ke n ap soufri e oprime?
25 Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra: conglutinatus est in terra venter noster.
Paske nanm nou te neye jis rive nan pousyè. Kò nou kole jis rive atè.
26 Exurge Domine, adiuva nos: et redime nos propter nomen tuum.
Leve monte! Bay nou sekou! Rachte nou pou koz lanmou dous Ou a.
