< Psalmorum 44 >

1 Psalmus, filiis Core ad intellectum.
O Elohim Pathen, phat sottah masanga kapu kapateo khanglai a nanatoh nathil bolho eina seipeh u chu keiho tah in kanakol un kanajaove:
2 Deus auribus nostris audivimus: patres nostri annunciaverunt nobis. Opus, quod operatus es in diebus eorum: et in diebus antiquis.
Nangin nangma helou namtin vaipi ho naban thahat in nana deljam in agam leiset uchu kapu kapateo nanapen ahi. Nangin agalmiteo nana suhlhuh peh in kapu kapateo chu nana chamlhat sah in ahi.
3 Manus tua gentes disperdidit, et plantasti eos: afflixisti populos, et expulisti eos:
Amahon achemjam uva gal anajouva gam analah u ahipoi; aban thahat uva jong gal anajou ahipoi. Amavang nangma ban thahat leh namaivah chun gal nana jopeh ahibouve ajeh chu nangin amaho chu nana ngailun ahi.
4 Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos: Sed dextera tua, et brachium tuum, et illuminatio vultus tui: quoniam complacuisti in eis.
Nangma kalengpa le Elohim ka Pathen nahin nangin Israel te dingin gal nana jo peh tai.
5 Tu es ipse rex meus et Deus meus: qui mandas salutes Iacob.
Nangma thahatna jal a bou kagal miteo kanungno jouvu ahin naming a bou keihon eidouhou kachotphao ahibouve.
6 In te inimicos nostros ventilabimus cornu, et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis.
Keiman kathalpi kasongpoi, kachemjamin eihuhdoh dingjong kakinempoi.
7 Non enim in arcu meo sperabo: et gladius meus non salvabit me.
Nangma bouvin kagalmi teo chunga galjona neipeh u ahibouve, hitihin nangin eihotbol teo chu jumna napejin ahi.
8 Salvasti enim nos de affligentibus nos: et odientes nos confudisti.
O Elohim Pathen naloupina ho hi tantih neilou va ka samphon jing diu, chule a kumkho a ka thangvah jing diu ahi.
9 In Deo laudabimur tota die: et in nomine tuo confitebimur in saeculum.
Ahinla tunvang nangin jumthetna neipaidoh u ahitai. Nangin ka sepia hou jengjong neilamkai peh tapouve.
10 Nunc autem repulisti et confudisti nos: et non egredieris Deus in virtutibus nostris.
Nangin kagalmi teu va kon in neinung jamsah un chuleh eidou houchu kagamsung u nalosah tai.
11 Avertisti nos retrorsum post inimicos nostros: et qui oderunt nos, diripiebant sibi.
Nangin kelngoiho bangin eikisat chen chen sah gamtaovin chitin vaipi lah a neithe thang gamtaove.
12 Dedisti nos tamquam oves escarum: et in gentibus dispersisti nos.
Nangin nasahlut namitehi manbai tah in najohdoh in man neilouhel toh nabah sahtai.
13 Vendidisti populum tuum sine pretio: et non fuit multitudo in commutationibus eorum.
Nangin kaheng kakomhou noise neichansah taovin kavelluva mite taitom le houset dingbep in neikoitaove.
14 Posuisti nos opprobrium vicinis nostris, subsannationem et derisum his, qui sunt in circuitu nostro.
Nangin amaho totthang hoina bepseo neihisah taovin isahlou tah in alu eihih khum taovin ahi.
15 Posuisti nos in similitudinem Gentibus: commotionem capitis in populis.
Ki taitom jingna a konhin kakile doh jouta pouvin kamai uva jumleh jachat mel kapu den taove.
16 Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei meae cooperuit me.
Kajah uhi eitaitomteo housetna thucheng ngen ahin, kamit uva kamu houhi ahileh kachunguva phula nom dougal mite ngen ahiuve.
17 A voce exprobrantis, et obloquentis: a facie inimici, et persequentis.
Hichenghi kathoh jeng vangun keihon nangma kasumil deh pouvin ahi. Kitepna thuchengho jong kasukeh deh pouve.
18 Haec omnia venerunt super nos, nec obliti sumus te: et inique non egimus in testamento tuo.
Kalung thim un nangma kanuse deh pouvin nalampia konin jong kajam mangdeh pouve.
19 Et non recessit retro cor nostrum: et declinasti semitas nostras a via tua:
Hinlah nangin sial chenna neldi gam anei suchipden taove, nangin thina le muthim neikhu khum taove.
20 Quoniam humiliasti nos in loco afflictionis, et cooperuit nos umbra mortis.
I jemtia keihon Elohim ka Pathen u min kasuh mil uva ahilouleh gamdang semthu pathen houna a kakhut u kalhandoh khah uva ahileh,
21 Si obliti sumus nomen Dei nostri, et si expandimus manus nostras ad deum alienum:
Elohim Pathen in ahet teiding ahi ajeh chu Aman mihem lungthim a thuguh jouse ahet ahi.
22 Nonne Deus requiret ista? ipse enim novit abscondita cordis. Quoniam propter te mortificamur tota die: aestimati sumus sicut oves occisionis.
Ahin, nangma jal in niseh in eiki thatnun; kelngoi bangin eiki that taove.
23 Exurge, quare obdormis Domine? exurge, et ne repellas in finem.
O Yahweh Pakai hung thoudoh in ibol a na imut ham? Hung thoudoh in! neipaidoh pai pai hihbeh un.
24 Quare faciem tuam avertis, oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae?
Ipidinga namai naheimang ham? Kathohgim naoleh eibolset naohi nanahsah lou hitam?
25 Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra: conglutinatus est in terra venter noster.
Keiho leivui lah a kalhumat gam taove, bonlhoh lah a akhupbon kakijam taove.
26 Exurge Domine, adiuva nos: et redime nos propter nomen tuum.
Hung kipatdoh inlang! Neikithopiuvin! Nami ngailutna longlou chun neihung lhatdoh taovin.

< Psalmorum 44 >