Psalmorum 44

1 Psalmus, filiis Core ad intellectum.

Oh Dios, sa among mga igdulngog nadungog namo, Ang among mga amahan nanagsugilon kanamo, Sa buhat nga gibuhat mo sa ilang mga adlaw, Niadtong karaang mga adlaw.

2 Deus auribus nostris audivimus: patres nostri annunciaverunt nobis. Opus, quod operatus es in diebus eorum: et in diebus antiquis.

Ikaw sa imong kamot naghingilin sa mga nasud; Apan (sila) gipahamutang mo: Gisakit mo ang mga katawohan; Apan gipapatlaag mo (sila) sa halayong dapit.

3 Manus tua gentes disperdidit, et plantasti eos: afflixisti populos, et expulisti eos:

Kay (sila) wala makapanag-iya sa yuta pinaagi sa ilang kaugalingong pinuti, Ni sa ilang kaugalingong bukton nangaluwas (sila) Kondili sa imong toong kamot, ug sa imong bukton, ug sa kahayag sa imong nawong, Tungod kay nalooy ikaw kanila.

4 Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos: Sed dextera tua, et brachium tuum, et illuminatio vultus tui: quoniam complacuisti in eis.

Ikaw Oh Dios, mao ang akong Hari: Magsugo ka ug kaluwasan alang kang Jacob.

5 Tu es ipse rex meus et Deus meus: qui mandas salutes Iacob.

Pinaagi kanimo papahawaon namo ang among mga kabatok: Pinaagi sa imong ngalan among pagatumban ang mga nagatindog batok kanamo.

6 In te inimicos nostros ventilabimus cornu, et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis.

Kay ako dili mosalig sa akong pana, Ni magaluwas kanako ang akong espada.

7 Non enim in arcu meo sperabo: et gladius meus non salvabit me.

Apan ikaw nagluwas kanamo gikan sa among mga kabatok, Ug gipakaulawan mo (sila) ang mga nanagdumot kanamo.

8 Salvasti enim nos de affligentibus nos: et odientes nos confudisti.

Diha sa Dios anaa ang among pagpangandak sa tibook nga adlaw, Ug magahatag kami sa among mga pasalamat sa imong ngalan sa walay katapusan. (Selah)

9 In Deo laudabimur tota die: et in nomine tuo confitebimur in saeculum.

Apan karon imong gisalikway kami, ug gidala mo kami ngadto sa kaulawan, Ug wala ka na mogula uban sa among kasundalohan.

10 Nunc autem repulisti et confudisti nos: et non egredieris Deus in virtutibus nostris.

Gipasibog mo kami gikan sa among kabatok; Ug kadtong nanagdumot kanamo nanagpangagaw gikan kanamo alang sa ilang kaugalingon.

11 Avertisti nos retrorsum post inimicos nostros: et qui oderunt nos, diripiebant sibi.

Gibutang mo kami sama sa mga carnero nga gitagana alang sa pagkaon, Ug gipapatlaag mo kami sa taliwala sa mga nasud.

12 Dedisti nos tamquam oves escarum: et in gentibus dispersisti nos.

Gibaligya mo ang imong katawohan sa walay bili, Ug wala madugangi ang imong bahandi tungod sa ilang bili.

13 Vendidisti populum tuum sine pretio: et non fuit multitudo in commutationibus eorum.

Gibuhat mo kami ingon nga usa ka kaulawan sa among mga silingan, Usa ka yubitonon ug talamayon kanila nga nagalibut kanamo.

14 Posuisti nos opprobrium vicinis nostris, subsannationem et derisum his, qui sunt in circuitu nostro.

Gihimo mo kami nga usa ka pagya sa taliwala sa mga nasud, Usa ka yango-yangoan sa ulo sa taliwala sa mga katawohan.

15 Posuisti nos in similitudinem Gentibus: commotionem capitis in populis.

Sa tibook nga adlaw ania ang akong kaulawan sa atubangan ko, Ug ang kaulaw sa akong nawong nagatabon kanako,

16 Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei meae cooperuit me.

Tungod kay ang tingog niya nga nagatamay ug nagabalikas kanako, Pinaagi sa katarungan sa kaaway ug sa tigpapanimalus.

17 A voce exprobrantis, et obloquentis: a facie inimici, et persequentis.

Kini ngatanan mingdangat sa ibabaw namo; bisan pa niini wala kami malimot kanimo, Ni maglapas kami sa imong tugon.

18 Haec omnia venerunt super nos, nec obliti sumus te: et inique non egimus in testamento tuo.

Ang among kasingkasing wala motalikod, Ni mosimang ang among mga lakang gikan sa imong dalan,

19 Et non recessit retro cor nostrum: et declinasti semitas nostras a via tua:

Nga bisan ikaw nagdugmok kanamo sa dapit sa mga irong-ihalas, Ug gitabonan mo kami sa landong sa kamatayon.

20 Quoniam humiliasti nos in loco afflictionis, et cooperuit nos umbra mortis.

Kong mahikalimot kami sa ngalan sa among Dios, Kun nabayaw ang among mga kamot sa lain nga dios;

21 Si obliti sumus nomen Dei nostri, et si expandimus manus nostras ad deum alienum:

Dili ba kami pagasusihon sa Dios? Kay siya nahibalo sa mga tinago sa kasingkasing.

22 Nonne Deus requiret ista? ipse enim novit abscondita cordis. Quoniam propter te mortificamur tota die: aestimati sumus sicut oves occisionis.

Oo, tungod kanimo gipamatay kami sa tibook nga adlaw; Ginaisip kami ingon sa mga carnero alang sa ihawan.

23 Exurge, quare obdormis Domine? exurge, et ne repellas in finem.

Pagmata, ngano nga nagakatulog ka, Oh Ginoo? Bumangon ka, ayaw kami pag-isalikway sa walay katapusan.

24 Quare faciem tuam avertis, oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae?

Ngano ba nga ginatagoan mo man ang imong nawong, Ug hingkalimtan mo ang among kasakit, ug ang among pagkadinaugdaug?

25 Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra: conglutinatus est in terra venter noster.

Kay ang among kalag gipaumod ngadto sa abug: Ang among lawas nagatapot ngadto sa yuta.

26 Exurge Domine, adiuva nos: et redime nos propter nomen tuum.

Bumangon ka sa pagtabang q2 kanamo, Ug tubson mo kami tungod sa imong mahigugmaong-kalolot.