Psalmorum 44
1 Psalmus, filiis Core ad intellectum.
Musiqi rəhbəri üçün. Qorah övladlarının maskili. Ey Allah, öz qulağımızla eşitmişik ki, Ata-babalarımızdan bizə çatıb ki, Onların dövründə, qədim zamanda Sən hansı işləri görmüsən.
2 Deus auribus nostris audivimus: patres nostri annunciaverunt nobis. Opus, quod operatus es in diebus eorum: et in diebus antiquis.
Öz əlinlə millətləri torpaqlarından götürdün, Atalarımızı orada yerləşdirdin. Xalqlara bəla verdin, Atalarımızın soyunu şaxələndirdin.
3 Manus tua gentes disperdidit, et plantasti eos: afflixisti populos, et expulisti eos:
Onlar qılıncları ilə deyil, Sənin sağ əlinlə torpaqlara sahib oldular. Öz qolları deyil, Sənin sağ qolun onlara zəfər qazandırdı. Onlara üzündən nur verdin, Çünki Sən onları sevirdin.
4 Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos: Sed dextera tua, et brachium tuum, et illuminatio vultus tui: quoniam complacuisti in eis.
Ey mənim Allahım, Sənsən Padşahım, Əmr et, Yaqub nəsli qələbə çalsın.
5 Tu es ipse rex meus et Deus meus: qui mandas salutes Iacob.
Köməyinlə düşmənlərimizi devirək, İsminlə əleyhdarlarımızı əzək.
6 In te inimicos nostros ventilabimus cornu, et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis.
Ox-kamanıma güvənmərəm, Qılıncım məni qurtarmaz.
7 Non enim in arcu meo sperabo: et gladius meus non salvabit me.
Yalnız Sən bizi düşmənlərimizdən xilas etdin, Bizə nifrət edənləri rüsvay etdin!
8 Salvasti enim nos de affligentibus nos: et odientes nos confudisti.
Gün boyu Allahla fəxr edirik, İsminə sonsuza qədər şükür edirik. (Sela)
9 In Deo laudabimur tota die: et in nomine tuo confitebimur in saeculum.
İndi isə bizi atıb rüsvay etmisən, Ordularımızla yürüşə çıxmırsan.
10 Nunc autem repulisti et confudisti nos: et non egredieris Deus in virtutibus nostris.
Düşmənin qarşısından bizi geriyə qovursan, Bizə nifrət edənlər bizi soyub-talayır.
11 Avertisti nos retrorsum post inimicos nostros: et qui oderunt nos, diripiebant sibi.
Bizi kəsilməyə gedən qoyun kimi etdin, Sən bizi millətlər arasına səpdin.
12 Dedisti nos tamquam oves escarum: et in gentibus dispersisti nos.
Öz xalqını yaman ucuz satdın, Onların dəyərindən çox qazanmadın.
13 Vendidisti populum tuum sine pretio: et non fuit multitudo in commutationibus eorum.
Bizi qonşularımıza tənə hədəfi etdin, Ələ salıb lağ edənlərlə yan-yörəmizi doldurdun.
14 Posuisti nos opprobrium vicinis nostris, subsannationem et derisum his, qui sunt in circuitu nostro.
Bizi millətlərin dilinə saldın, Ümmətlərin gülüş hədəfinə döndərdin.
15 Posuisti nos in similitudinem Gentibus: commotionem capitis in populis.
Rüsvayçılığım daim qarşımı kəsir, Bu xəcalətin üzündən,
16 Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei meae cooperuit me.
Təhqir, söyüş sözlərindən, Düşməndən, qisasçıdan üzümü gizlədirəm.
17 A voce exprobrantis, et obloquentis: a facie inimici, et persequentis.
Səni unutmadığımız, Əhdinə xəyanət etmədiyimiz halda Bunların hamısı başımıza gəldi.
18 Haec omnia venerunt super nos, nec obliti sumus te: et inique non egimus in testamento tuo.
Səndən qəlbimiz dönmədiyi, Yolundan ayaqlarımız büdrəmədiyi halda
19 Et non recessit retro cor nostrum: et declinasti semitas nostras a via tua:
Sən bizi çaqqalların diyarında əzdin, Qatı zülmətə qərq etdin.
20 Quoniam humiliasti nos in loco afflictionis, et cooperuit nos umbra mortis.
Allahımızın ismini unutmuş olsaydıq, Yad allaha əl açmış olsaydıq,
21 Si obliti sumus nomen Dei nostri, et si expandimus manus nostras ad deum alienum:
Allah bunu araşdırmazdımı? Çünki qəlbin hər sirrini bilən Odur.
22 Nonne Deus requiret ista? ipse enim novit abscondita cordis. Quoniam propter te mortificamur tota die: aestimati sumus sicut oves occisionis.
Biz gün boyu Sənin uğrunda öldürülürük, Qurbanlıq qoyunlar sayılırıq.
23 Exurge, quare obdormis Domine? exurge, et ne repellas in finem.
Ey Xudavənd, oyan, niyə yatmısan? Qalx, bizi əbədilik atma!
24 Quare faciem tuam avertis, oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae?
Niyə üzünü bizdən gizlədirsən? Əzab-əziyyətimizi nə üçün unutdun?
25 Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra: conglutinatus est in terra venter noster.
Qəlbimiz palçıq kimi əzilmişdir, Qəddimiz əyilib yerə dəyir.
26 Exurge Domine, adiuva nos: et redime nos propter nomen tuum.
Qalx, bizə kömək et, Bizi məhəbbətin naminə xilas et!
