Psalmorum 39
1 Psalm. Canticum David, in finem, pro Idithum. Dixi: Custodiam vias meas: ut non delinquam in lingua mea. Posui ori meo custodiam, cum consisteret peccator adversum me.
Ka cehnaak lam awh ce kang ngaih ta nawh kam lai awm thlawlhnaak awhkawng khoem vang; thlakchekhqi ka haiawh a awm khui awhtaw kam kha ve cyp vang,” ti nyng.
2 Obmutui, et humiliatus sum, et silui a bonis: et dolor meus renovatus est.
Cehlai awimyh na awm poek poek nawh, ik-oeih leek kqawn kaana ka awm awh zani, kak kawseetnaak ing pung hy.
3 Concaluit cor meum intra me: et in meditatione mea exardescet ignis.
Kak kawk khuiawh kak kawlung hlawk nawh, poek typ typ nyng saw, mai ce kqawng hy; cawhtaw kam lai ing awi ce kqawn nyng.
4 Locutus sum in lingua mea: Notum fac mihi Domine finem meum. Et numerum dierum meorum quis est: ut sciam quid desit mihi.
Aw Bawipa, ka hqing dytnaak ce nim huh nawhtaw khawnyn iqyt nu ka hqing kaw tice nim huh lah; ka hqingnaak ve choet ca mai ni ti ni sim sak lah.
5 Ecce mensurabiles posuisti dies meos: et substantia mea tamquam nihilum ante te. Verumtamen universa vanitas, omnis homo vivens.
Ka hqing khui khawsaknaak ve kut pha teh doeng ni sai tiksaw; ka hqingnaak ve na haiawh ik choet awm am law hy. Thlang boeih a hqingnaak ve hqi doek khoeih mai ni.
6 Verumtamen in imagine pertransit homo: sed et frustra conturbatur. Thesaurizat: et ignorat cui congregabit ea.
Thlanghqing ve huhai na ak cet myihlip ing myih hy; amah poek awhtaw tamtaw soeih lawt hlai hy, a zap mai ni; them awm cun hlai hy, u ing a pang kaw tice am sim hy.
7 Et nunc quae est expectatio mea? nonne Dominus? et substantia mea apud te est.
Cehlai tuh Bawipa, kai ing u nu ka sui? Kang ngaih-u-naak taw nang awh ni a awm.
8 Ab omnibus iniquitatibus meis erue me: opprobrium insipienti dedisti me.
Ka sai thawlhnaak ak khui awhkawng ni hul nawhtaw; thlakqawkhqi ak kqawnseet na koeh ni sai.
9 Obmutui, et non aperui os meum, quoniam tu fecisti:
Awimyh na awm nyng saw; kam kha am awng nyng, kawtih, ve ve nang ing na sai hawh ni.
10 amove a me plagas tuas.
Na ni vyknaak ve ka ven awhkawng khoe hlah; na kut zawk hawh nyng.
11 A fortitudine manus tuae ego defeci in increpationibus: propter iniquitatem corripuisti hominem. Et tabescere fecisti sicut araneam animam eius: verumtamen vane conturbatur omnis homo.
A thawlhnaak awh thlangkhqi ce zyi nawh toel hyk ti; thlang boeih ve hqi doek khoeih mai ni.
12 Exaudi orationem meam Domine, et deprecationem meam: auribus percipe lacrymas meas. Ne sileas: quoniam advena ego sum apud te, et peregrinus, sicut omnes patres mei.
Aw Bawipa, kak cykcahnaak ve ngai law lah, qeennaak thoeh doena kak khynaak awi ve ngai lah; kang kqangnaak ve nang haa koeh kqek sih lah. Ikawtih, na venawh khin amyihna awm nyng saw, ka pakhqi amyihna thlak chang na awm nyng.
13 Remitte mihi, ut refrigerer priusquam abeam, et amplius non ero.
Cet nawh am ka awm voel naak tym apha hlan awh ka zeelnaak tlaih aham, ak chang na ning mang tak mai.
