< Psalmorum 38 >

1 Psalmus David, in recordationem sabbati. Domine ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me.
Salmo de David. Para recuerdo. Yahvé, no me arguyas en tu ira, ni me castigues en tu furor.
2 Quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi: et confirmasti super me manum tuam.
Mira que tengo clavadas tus flechas, y tu mano ha caído sobre mí.
3 Non est sanitas in carne mea a facie irae tuae: non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum.
A causa de tu indignación no hay en mi carne parte sana, ni un hueso tengo intacto, por culpa de mi pecado.
4 Quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum: et sicut onus grave gravatae sunt super me.
Es que mis iniquidades pasan sobre mi cabeza, me aplasta el peso de su carga.
5 Putruerunt et corruptae sunt cicatrices meae, a facie insipientiae meae.
Mis llagas hieden y supuran, por culpa de mi insensatez.
6 Miser factus sum, et curvatus sum usque in finem: tota die contristatus ingrediebar.
Inclinado, encorvado hasta el extremo, en mi tristeza ando todo el día sin rumbo;
7 Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus: et non est sanitas in carne mea.
mis entrañas se abrasan de dolor, no queda nada sano en mi cuerpo.
8 Afflictus sum, et humiliatus sum nimis: rugiebam a gemitu cordis mei.
Languidezco abrumado; los gemidos de mi corazón me hacen rugir.
9 Domine, ante te omne desiderium meum: et gemitus meus a te non est absconditus.
Señor, a tu vista están todos mis suspiros, y mis gemidos no se te ocultan.
10 Cor meum conturbatum est, dereliquit me virtus mea: et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.
Palpita fuertemente mi corazón; las fuerzas me abandonan, y aún me falta la luz de mis ojos.
11 Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt. Et qui iuxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quaerebant animam meam.
Mis amigos y compañeros se han apartado de mis llagas, y mis allegados se mantienen, a distancia.
12 Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates: et dolos tota die meditabantur.
Me tienden lazos los que atentan contra mi vida; los que buscan mi perdición hablan de amenazas y forman todo el día designios aviesos.
13 Ego autem tamquam surdus non audiebam: et sicut mutus non aperiens os suum.
Yo entretanto, como sordo, no escucho; y soy como mudo que no abre sus labios.
14 Et factus sum sicut homo non audiens: et non habens in ore suo redargutiones.
Me he hecho semejante a un hombre que no oye y que no tiene respuesta en su boca;
15 Quoniam in te Domine speravi: tu exaudies me Domine Deus meus.
porque confío en Ti, oh Yahvé, Tú responderás, Señor Dios mío.
16 Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei: et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
Yo he dicho en efecto: “No se alegren a costa mía, y no se ensoberbezcan contra mí al vacilar mi pie.”
17 Quoniam ego in flagella paratus sum: et dolor meus in conspectu meo semper.
Pues me encuentro a punto de caer, y tengo siempre delante mi flaqueza,
18 Quoniam iniquitatem meam annunciabo: et cogitabo pro peccato meo.
dado que confieso mi culpa y estoy lleno de turbación por mi delito;
19 Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
en tanto que son poderosos los que injustamente me hacen guerra, y muchos los que me odian sin causa.
20 Qui retribuunt mala pro bonis, detrahebant mihi: quoniam sequebar bonitatem.
Y los que devuelven mal por bien me hostilizan, porque me empeño en lo bueno.
21 Ne derelinquas me Domine Deus meus: ne discesseris a me.
No me abandones, oh Yahvé; Dios mío, no quieras estar lejos de mí.
22 Intende in adiutorium meum, Domine Deus salutis meae.
Apresúrate a socorrerme, Yahvé, salvación mía.

< Psalmorum 38 >