Psalmorum 38
1 Psalmus David, in recordationem sabbati. Domine ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me.
MAIN, der kotin kaloke ia ni omui kupur jued, o der kame ia ni omui onion.
2 Quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi: et confirmasti super me manum tuam.
Pwe japwilim omui kananan kajik katieu lei don ia, o lim omui katoutou ia.
3 Non est sanitas in carne mea a facie irae tuae: non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum.
Jota mau kot ni pali war ai pweki omui onion, o jota moleilei nan kokon ai kan pweki dip ai
4 Quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum: et sicut onus grave gravatae sunt super me.
Pwe dip ai kin kadupaledi mon ai, re kin katoutou ia dueta meakot me toutou melel.
5 Putruerunt et corruptae sunt cicatrices meae, a facie insipientiae meae.
Ai ola kan pojuedelaonanan pweki ai pweipwei.
6 Miser factus sum, et curvatus sum usque in finem: tota die contristatus ingrediebar.
I kin koj pena o pairok wei alialu, i kin injenjued anjau karoj,
7 Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus: et non est sanitas in carne mea.
Pwe lonelon ai monedier melel, o jota mau kot ni pali war ai.
8 Afflictus sum, et humiliatus sum nimis: rugiebam a gemitu cordis mei.
Nai Iuetalar melel o i wokiwok pajaner. I kin janejan, pweki monion i jota kak moleilei.
9 Domine, ante te omne desiderium meum: et gemitus meus a te non est absconditus.
Main, kom kotin mani ai inon karojo ai janejan, o ai jota rir jan komui.
10 Cor meum conturbatum est, dereliquit me virtus mea: et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.
Monion i rerer, ai kelail ko janer i, o marain en maj ai pil rotolala.
11 Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt. Et qui iuxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quaerebant animam meam.
Kompoke pai o ai warok kan kin doo wei jan ia, o juedeki ai kalokolok, o jau i kan kin doo jan ia.
12 Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates: et dolos tota die meditabantur.
O me kin inon ion kameia la, kin majmajan ia, o me men wia jued on ia, kin indinda duen ar pan wiada dodok jued, o re kin widwidin anjau karoj.
13 Ego autem tamquam surdus non audiebam: et sicut mutus non aperiens os suum.
A nai dueta me jalonepon amen, me jota ron waja, o dueta, o duata me loton, me jota kak jar pajan au a.
14 Et factus sum sicut homo non audiens: et non habens in ore suo redargutiones.
Nai dueta ol amen me jolar ron waja, o jota depuk en lokaia mi nan au ai.
15 Quoniam in te Domine speravi: tu exaudies me Domine Deus meus.
A I kin awiawi Komui Main ai Kot pan kotin japen ia.
16 Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei: et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
Pwe i men, ren der peren kin ia. Ma na I pan krijedi, re pan peren kida melel.
17 Quoniam ego in flagella paratus sum: et dolor meus in conspectu meo semper.
Pwe i koren ion pupedi, o ai kalokolok kin koren ion ia anjau karoj.
18 Quoniam iniquitatem meam annunciabo: et cogitabo pro peccato meo.
Pwe I weokada dip ai kano juedeki dip ai.
19 Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
A ai imwintiti kan memauretat o irail me kelail; me kailon kin ia ni jota karepa me toto.
20 Qui retribuunt mala pro bonis, detrahebant mihi: quoniam sequebar bonitatem.
O me kin depukki ai me mau me jued, kin palian ia, pweki ai dadaurata me mau.
21 Ne derelinquas me Domine Deus meus: ne discesseris a me.
Ieowa ai Kot, kom der muei jan ia o der doowei jan ia!
22 Intende in adiutorium meum, Domine Deus salutis meae.
Kom kotin madan don ia, Main jauja pa i.
