Psalmorum 38
1 Psalmus David, in recordationem sabbati. Domine ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me.
Aw Bawipa, kawso doena koeh ni zyi nawh thin tawinaak ing koeh ni phep.
2 Quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi: et confirmasti super me manum tuam.
Ikawtih, na lakhqi ing ni sun nawh, na kut ing kak khan awh ni nam khak hy.
3 Non est sanitas in carne mea a facie irae tuae: non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum.
Nam thin tawinaak ka pum awh sadip na qoe am awm tlaih hy; ka thlawlhnaak awh ka quhkhqi awm a sa am dip voel hy.
4 Quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum: et sicut onus grave gravatae sunt super me.
Ka thlawlhnaak ing ni vyih khoep nawh phyihqih naa tloei hak amyihna ni nam hy.
5 Putruerunt et corruptae sunt cicatrices meae, a facie insipientiae meae.
Ka thawlh ka qawnaakkhqi ve thu nawh tyih awm hy.
6 Miser factus sum, et curvatus sum usque in finem: tota die contristatus ingrediebar.
Nung koep nawh am cei qeet awh balak nyng; khawnghi zung ko doena pla nyng.
7 Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus: et non est sanitas in carne mea.
Kam ting kawng plih kang hawh nawh; ka pum awh sadipnaak qoe am awm voel hy.
8 Afflictus sum, et humiliatus sum nimis: rugiebam a gemitu cordis mei.
Kak tha boeih hqoeng nawh sawp qu plawk hawh nyng; kawlung khuikha doena ko hqoeng nyng.
9 Domine, ante te omne desiderium meum: et gemitus meus a te non est absconditus.
Aw Bawipa, ik-oeih ka hym ka dawng soepkep na haiawh awng qu pheng nawh; kang konaak awi ve awm thuh thai na am awm hy.
10 Cor meum conturbatum est, dereliquit me virtus mea: et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.
Ka bawng tlai lawp lawp nawh, kak tha am awm voel hy; kamik dainaak awm khum hawh hy.
11 Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt. Et qui iuxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quaerebant animam meam.
Phoei am lit hqoeng na ka awm dawngawh ka pyikhqi ing ni qee uhy; ka imcengkhqi ingawm ak hla na ni awm ta uhy.
12 Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates: et dolos tota die meditabantur.
Ka hqingnaak hqe aham ak suikhqi ing thang ni dun sih uhy, nganbawh peek aham ak caikhqi ing ka seetnaak hly doek khoeih ce kqawn uhy; Khawnghi zung awh qaai kqawnnaak awi doeng ce kqawn uhy.
13 Ego autem tamquam surdus non audiebam: et sicut mutus non aperiens os suum.
Awi amak za ang hakpang amyihna awm nyng saw; kha amak ang thai awimyh amyihna awm hqoeng nyng;
14 Et factus sum sicut homo non audiens: et non habens in ore suo redargutiones.
Awi am za thai qoe nawh hlatnaak awi amak kqawn thai qoe amyihna awm nyng.
15 Quoniam in te Domine speravi: tu exaudies me Domine Deus meus.
Aw Bawipa, nang ni ka ni qeh; Aw Bawipa ka Khawsa, namah ing nim hlat kawp ti.
16 Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei: et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
Kai ingtaw, Cekkhqi ing kaw koeh ni qep sih seitaw kang bah awh kak khan awh koeh zoeksang qu u seh,” ti nyng.
17 Quoniam ego in flagella paratus sum: et dolor meus in conspectu meo semper.
Ikawtih, tlu tawm ca nawh, ka tlawhnaak ing amni hlah qoe hy.
18 Quoniam iniquitatem meam annunciabo: et cogitabo pro peccato meo.
Ka sai thawlhnaak ce kqawn nyng; ka thawlhnaak ing kyinaak ni pehy.
19 Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
Tha ak awm ka qaalkhqi kqeng soeih uhy; ikaw am mai awh anik sawhnaak thlangkhqi khawzah ni.
20 Qui retribuunt mala pro bonis, detrahebant mihi: quoniam sequebar bonitatem.
Ka leeknaak ce seetnaak ing anik thungkhqi ing ak leek ik-oeih ka hquut awh ak che na nik kqawn uhy.
21 Ne derelinquas me Domine Deus meus: ne discesseris a me.
Aw Bawipa, nang ing koeh ni hlah hyt; Aw ka Khawsa, ak hla na koeh ni awm taak.
22 Intende in adiutorium meum, Domine Deus salutis meae.
Ka Bawipa ingkaw ka hulkung, kai hul aham ang tawnna law lah.
