Psalmorum 38
1 Psalmus David, in recordationem sabbati. Domine ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me.
David tahmen hnikhaih Saam laa. Aw Angraeng, palungphuihaih hoiah na zoeh hmah loe, palungbethaih hoiah doeh na thuitaek hmah.
2 Quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi: et confirmasti super me manum tuam.
Nang kah ih palaanawk loe ka tak thungah akun, na ban hoiah nang boh.
3 Non est sanitas in carne mea a facie irae tuae: non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum.
Palung na phui pongah, ka takpum ngantuihaih om ai; ka zaehaih pongah ka huhnawk ngantuihaih om ai boeh.
4 Quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum: et sicut onus grave gravatae sunt super me.
Ka sakpazaehaih mah ka lu hae zaeng khoep, kai han kazit parai hmuen ah oh, ka phaw thai ai.
5 Putruerunt et corruptae sunt cicatrices meae, a facie insipientiae meae.
Kam thuhaih pongah kai ih ahmaanawk loe hmuiset moe, qongh.
6 Miser factus sum, et curvatus sum usque in finem: tota die contristatus ingrediebar.
Raihaih ka tong boeh; kanung parai ah ka krak tathuk moe, qahhaih hoiah athun qui ka vah.
7 Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus: et non est sanitas in carne mea.
Ka kaeng loe panuet thok nathaih hoiah koi, ka takpum roe ah ngantuihaih om ai boeh.
8 Afflictus sum, et humiliatus sum nimis: rugiebam a gemitu cordis mei.
Tha ka zai sut boeh moe, ka pan dui boeh: tasoehhaih palungthin to ka tawnh pong ah, ka hangh.
9 Domine, ante te omne desiderium meum: et gemitus meus a te non est absconditus.
Aw Angraeng, ka koeh ih hmuennawk loe na hmaa ah amtueng boih, ka hanghaih lok doeh na hmaa hoiah hawk thai ai boeh.
10 Cor meum conturbatum est, dereliquit me virtus mea: et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.
Ka palung loe tasoeh moe, tha doeh ka tawn ai: ka mik doeh amtueng ai boeh.
11 Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt. Et qui iuxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quaerebant animam meam.
Ka nathaih pongah ka palung ih kaminawk hoi kam puinawk mah doeh kai ang yae o taak, ka imtaeng kaminawk mah doeh kangthla ah ang oh o taak boeh.
12 Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates: et dolos tota die meditabantur.
Ka hinghaih paduek han pakrong kaminawk loe kai hanah thaang patung o: nganbawh kana paek hanah kai pakrong kaminawk loe, athun qui amrohaih hoi alinghaih lok to thuih o.
13 Ego autem tamquam surdus non audiebam: et sicut mutus non aperiens os suum.
Toe kai loe naapang baktiah ka oh moe, pakhaa ang thai ai lokaa baktiah ka oh.
14 Et factus sum sicut homo non audiens: et non habens in ore suo redargutiones.
Lok thaikop ai, lokthuih palaem let thai ai kami baktiah ni ka oh.
15 Quoniam in te Domine speravi: tu exaudies me Domine Deus meus.
Aw Angraeng, nang ni kang oep: Aw Angraeng ka Sithaw, nang mah loe nang pathim tih.
16 Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei: et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
Nihcae mah kai anghoe o thuih ueloe, kam thaek naah nihcae mah kai han amoek o thui tih, to pongah na pathim raeh, tiah ka thuih.
17 Quoniam ego in flagella paratus sum: et dolor meus in conspectu meo semper.
Palungsethaih boeng thai ai boeh pongah, kam timh tom boeh.
18 Quoniam iniquitatem meam annunciabo: et cogitabo pro peccato meo.
Ka sakpazaehaih to taphong moe, ka zaehaih pongah dawnpakhuem han boeh.
19 Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
Ka misanawk loe ngantui o moe, thacak o parai: tidoeh na ai ah kai hnuma kaminawk loe paroeai pop o.
20 Qui retribuunt mala pro bonis, detrahebant mihi: quoniam sequebar bonitatem.
Kahoih hmuen to ka patom pongah, hoihaih to sethaih hoiah pathok kaminawk loe kai ih misa ah oh o.
21 Ne derelinquas me Domine Deus meus: ne discesseris a me.
Aw Angraeng, na prawt sut hmah: Aw ka Sithaw, kangthla ah na om taak hmah.
22 Intende in adiutorium meum, Domine Deus salutis meae.
Aw Angraeng kai pahlonghaih, kai abomh hanah karangah angzo rae ah.
