Psalmorum 34
1 Psalmus David, cum immutavit vultum suum coram Achimelech, et dimisit eum et abiit. Benedicam Dominum in omni tempore: semper laus eius in ore meo.
Давут язған күй: — (Давут Абимәләк [падишаниң] алдида жүрүш-турушини башқичә қиливалғанда, [Абимәләк] уни һайдивәткән вақитта язған) Мән һәр қандақ вақитларда Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуримән; Уни мәдһийиләш ағзимдин чүшмәйду.
2 In Domino laudabitur anima mea: audiant mansueti, et laetentur.
Қәлбим Пәрвәрдигарни иптихарлинип мәдһийәләйду, Мөминләр буни аңлап шатлиқта болиду.
3 Magnificate Dominum mecum: et exaltemus nomen eius in idipsum.
Мән билән биллә Пәрвәрдигарни улуқлаңлар, Бирликтә Униң намиға мәдһийиләр яңритайли.
4 Exquisivi Dominum, et exaudivit me: et ex omnibus tribulationibus meis eripuit me.
Пәрвәрдигарни издидим, У мениң дуайимни иҗабәт қилди, Мени басқан барлиқ вәһимә-қорқунучлиримдин қутқузди.
5 Accedite ad eum, et illuminamini: et facies vestrae non confundentur.
[Мөминләр] Униңға тәлмүрүп нурланди; Йүзлири йәргә қаритилмиди.
6 Iste pauper clamavit, et Dominus exaudivit eum: et de omnibus tribulationibus eius salvavit eum.
[Мән] пеқир-бечарә [Униңға] нида қилди, Пәрвәрдигар аңлап, мени һәммә аваричиликләрдин қутқузди.
7 Immittet angelus Domini in circuitu timentium eum: et eripiet eos.
Пәрвәрдигарниң Пәриштиси Униңдин әйминидиғанларни қоғдап әтрапиға чедирини тикиду, Уларни қутқузиду.
8 Gustate, et videte quoniam suavis est Dominus: beatus vir, qui sperat in eo.
Пәрвәрдигарниң меһриванлиғини тетип, билгин, Униңға ишинип таянған адәм немидегән бәхитликтур!
9 Timete Dominum omnes sancti eius: quoniam non est inopia timentibus eum.
И Униң муқәддәс бәндилири, Пәрвәрдигардин әйминиңлар! Чүнки Униңдин әйминидиғанларниң һеч нәрсиси кам болмас.
10 Divites eguerunt et esurierunt: inquirentes autem Dominum non minuentur omni bono.
Күчлүк асланлар озуқсиз қелип ач қалсиму, Амма Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң һеч бир яхши нәрсиси кам болмас.
11 Venite filii, audite me: timorem Domini docebo vos.
Келиңлар балилирим, маңа қулақ селиңлар; Мән силәргә Пәрвәрдигардин әйминишни үгитип қояй.
12 Quis est homo qui vult vitam: diligit dies videre bonos?
Һаятни әтиварлайдиған киши ким? Кимниң узун вә яхши күнләрни көргүси бар?
13 Prohibe linguam tuam a malo: et labia tua ne loquantur dolum.
Ундақта тилиңни яманлиқтин тартип жүр, Ләвлириң мәккарлиқтин нери болсун;
14 Diverte a malo, et fac bonum: inquire pacem, et persequere eam.
Яманлиқтин айрилип жирақ болуп, гөзәл әмәлләрни қилип жүр; Аман-хатирҗәмликни издәп, уни қоғлап жүр.
15 Oculi Domini super iustos: et aures eius in preces eorum.
Пәрвәрдигарниң көзи һәққанийларниң үстидә туриду, Униң қулиқи уларниң илтиҗалириға очуқ туриду;
16 Vultus autem Domini super facientes mala: ut perdat de terra memoriam eorum.
Пәрвәрдигарниң чирайи рәзиллик қилғучиларға қарши чиқар, Уларниң һәр қандақ нам-хатирилирини йәр йүзидин елип ташлар;
17 Clamaverunt iusti, et Dominus exaudivit eos: et ex omnibus tribulationibus eorum liberavit eos.
Һәққанийлар илтиҗа қилиду, Пәрвәрдигар аңлайду, уларни барлиқ азап-мушәққәтлиридин қутқузиду;
18 Iuxta est Dominus iis, qui tribulato sunt corde: et humiles spiritu salvabit.
Пәрвәрдигар көңли сунуқларға йеқиндур, Роһи езилгәнләрни қутқузиду.
19 Multae tribulationes iustorum: et de omnibus his liberabit eos Dominus.
Һәққанийлар дуч кәлгән аваричиликләр көптур; Бирақ Пәрвәрдигар уларни буларниң һәммисидин қутқузиду.
20 Custodit Dominus omnia ossa eorum: unum ex his non conteretur.
[У һәққанийниң] сүйәклирини сақ қалдуриду, Улардин бирисиму сунуп кәтмәйду.
21 Mors peccatorum pessima: et qui oderunt iustum delinquent.
Яманлиқниң өзи рәзилләрни өлтүриду; Һәққанийларға нәпрәтлинидиғанлар гунада қалиду.
22 Redimet Dominus animas servorum suorum: et non delinquent omnes qui sperant in eo.
Пәрвәрдигар Өз қуллириниң җанлирини бәдәл төләп һөрлүккә чиқириду; Униңға таянғанлардин һеч кимгә гуна бекитилмәйду.
