< Psalmorum 23 >
1 Psalmus David, in finem. Dominus regit me, et nihil mihi deerit:
Davudun məzmuru. Rəbb mənim çobanımdır, möhtac olmaram.
2 in loco pascuae ibi me collocavit. Super aquam refectionis educavit me:
O, məni yaşıl çəmənlərdə dincəldir, Sakit axan sular kənarında gəzdirir.
3 animam meam convertit. Deduxit me super semitas iustitiae, propter nomen suum.
Məni yenə də canlandırır, İsmi şərəfinə salehlik yolları ilə aparır.
4 Nam, et si ambulavero in medio umbrae mortis, non timebo mala: quoniam tu mecum es. Virga tua, et baculus tuus: ipsa me consolata sunt.
Ölüm kölgəsinin dərəsində gəzsəm belə, Şərdən qorxmaram, çünki Sən mənimləsən, Sənin əsan, Sənin dəyənəyin mənə təsəlli verir.
5 Parasti in conspectu meo mensam, adversus eos, qui tribulant me. Impinguasti in oleo caput meum: et calix meus inebrians quam praeclarus est!
Düşmənlərimin qarşısında Mənim üçün süfrə açırsan, Başıma ətirli yağ çəkirsən, Ağzınadək camımı doldurursan.
6 Et misericordia tua subsequetur me omnibus diebus vitae meae: et ut inhabitem in domo Domini, in longitudinem dierum.
Bəli, bütün həyatım boyu Yaxşılıq, məhəbbət məni izləyir. Bütün ömrüm boyu Rəbbin evində yaşayacağam!