Psalmorum 22
1 Psalmus David, in finem pro susceptione matutina. Deus Deus meus respice in me: quare me dereliquisti? longe a salute mea verba delictorum meorum.
Andrianañahareko, Andrianañahareko, ino ty namorintseña’o ahiko? Ihe nitotse ami’ty fañimbàñ’ahy, amo volam-pitoreovakoo?
2 Deus meus clamabo per diem, et non exaudies: et nocte, et non ad insipientiam mihi.
O Andrianañahareko, koiheko handro, fe tsy toiñe’o; haleñe, fe tsy mijanjiñe.
3 Tu autem in sancto habitas, Laus Israel.
Toe masin-dRehe, imoneña’o ty fandrengea’ Israele.
4 In te speraverunt patres nostri: speraverunt, et liberasti eos.
Ama’o ty niatoan-droae’ay; niantoke iereo, le navotso’o.
5 Ad te clamaverunt, et salvi facti sunt: in te speraverunt, et non sunt confusi.
Nikoaik’ ama’o, le nihahàñe; niato ama’o, le tsy nisalatse.
6 Ego autem sum vermis, et non homo: opprobrium hominum, et abiectio plebis.
Oletse iraho, fa tsy ondaty; fosae’ raolombelo, naho mavoe’ ondatio.
7 Omnes videntes me, deriserunt me: locuti sunt labiis, et moverunt caput.
Mañinje ahy am-piankahafañe hene mitari-tsoñy ze mahaoniñ’ahy, vaho mikofikofi-doha, ami’ty hoe:
8 Speravit in Domino, eripiat eum: salvum faciat eum, quoniam vult eum.
Angao hiatoa’e t’Iehovà! Ie ro hañaha aze; apoho hasinta’e kanao noro’e!
9 Quoniam tu es, qui extraxisti me de ventre: spes mea ab uberibus matris meae.
Fa Ihe ro nañakatse Ahy an-koviñe ao; naho nampatokisa’o tam-patroan-dreneko eo.
10 In te proiectus sum ex utero: de ventre matris meae Deus meus es tu,
Nafetsak’ ama’o iraho te niterake. Andrianañahareko irehe tan-kovin-dreneko ao.
11 ne discesseris a me: Quoniam tribulatio proxima est: quoniam non est qui adiuvet.
Ko mitotse amako, fa antitotse o feh’ ohatseo, vaho tsy amam-pañolotse.
12 Circumdederunt me vituli multi: tauri pingues obsederunt me.
Mañarikatok’ ahiko o añombe-lahio; o maoza’ i Basaneo ro mañarikoboñ’ ahy.
13 Aperuerunt super me os suum, sicut leo rapiens et rugiens.
Itañataña’ iareo vava, manahake ty fireñetan-diona mañaolo.
14 Sicut aqua effusus sum: et dispersa sunt omnia ossa mea. Factum est cor meum tamquam cera liquescens in medio ventris mei.
Nadoañe hoe rano iraho, mikalitroke iaby o taolakoo; fa karafo’ tantele ty troko, mitranak’ añ’ovako ao.
15 Aruit tamquam testa virtus mea, et lingua mea adhaesit faucibus meis: et in pulverem mortis deduxisti me.
Mipike hoe tsilam-balàñe-tane o ozakoo, mipitek’ an-dañilañiko ty lelako; le nampandrea’o an-debo-kavilasy ao.
16 Quoniam circumdederunt me canes multi: concilium malignantium obsedit me. Foderunt manus meas et pedes meos:
Miarikoboñe ahy o amboao; misarokohok’ amako ty kidìm-panao raty; fa trinofa’ iereo o tañakoo naho o tombokoo.
17 dinumeraverunt omnia ossa mea. Ipsi vero consideraverunt et inspexerunt me:
Mahaìake o taolako iabio iraho, sambae’ iareo, harefe’ iareo.
18 diviserunt sibi vestimenta mea, et super vestem meam miserunt sortem.
Ifanjarà’ iareo o sikikoo, ifanoe’iereo tsato-piso i sarokoy.
19 Tu autem Domine ne elongaveris auxilium tuum a me: ad defensionem meam conspice.
F’ihe, ry Iehovà, ko mihak’ amako, ry Mpañimba, malisà hañolots’ahy!
20 Erue a framea Deus animam meam: et de manu canis unicam meam:
Avotsoro amy fibaray ty fiaiko, ty troko sarotse ami’ty fisorodidian’ amboa.
21 Salva me ex ore leonis: et a cornibus unicornium humilitatem meam.
Hahao iraho am-bavan-diona! Toiño ty amo tsifan-drimoo!
22 Narrabo nomen tuum fratribus meis: in medio ecclesiae laudabo te.
Ho taroñeko an-drolongoko ty tahina’o; ho rengeako añivo’ i fivoriy.
23 Qui timetis Dominum laudate eum: universum semen Iacob glorificate eum:
Ry mpañeveñe am’ Iehovào: irengeo! ry hene’ tiri’ Iakobeo, ijejò, irevendreveño, ry afe’ Israeleo.
24 Timeat eum omne semen Israel: quoniam non sprevit, neque despexit deprecationem pauperis: Nec avertit faciem suam a me: et cum clamarem ad eum exaudivit me.
Amy te tsy nimavoe’e, tsy nampangorý aze ty hasotria’ o misotrio; naho tsy nañetaha’e laharañe, vaho jinanji’e t’ie nitoreo.
25 Apud te laus mea in ecclesia magna: vota mea reddam in conspectu timentium eum.
Boak’ ama’o ty saboko am-pivory bey ao; havahako añatrefa’ ze mañeveñ’ ama’o o nifantàkoo.
26 Edent pauperes, et saturabuntur: et laudabunt Dominum qui requirunt eum: vivent corda eorum in saeculum saeculi.
Hikama o rarakeo le ho anjañe; ho rengè’ o mipay azeo t’Iehovà; ho veloñe nainai’e ty arofo’ areo!
27 Reminiscentur et convertentur ad Dominum universi fines terrae: Et adorabunt in conspectu eius universae familiae Gentium.
Songa hahatiahy naho hitolik’ am’ Iehovà o olon-taneo, sindre hitalaho añatrefa’o ty hasavereña’ ze kila’ ondaty.
28 Quoniam Domini est regnum: et ipse dominabitur Gentium.
A Iehovà i fifeheañey, Ie ty mpameleke o kilakila ondatio
29 Manducaverunt et adoraverunt omnes pingues terrae: in conspectu eius cadent omnes qui descendunt in terram.
Hikama naho hitalaho ze hene miraorao an-tane atoy; fonga hibokok’ añatrefa’e o mizotso mb’an-debokeo; vaho ze tsy mahatam-beloñe.
30 Et anima mea illi vivet: et semen meum serviet ipsi.
Hitoroñ’ Aze ty tiri’e; ho talilieñe amy tariratse manonjohiy i Talè,
31 Annunciabitur Domino generatio ventura: et annunciabunt caeli iustitiam eius populo qui nascetur, quem fecit Dominus.
Homb’eo iereo hitalily ty havantaña’e am’ondaty mbe hasamakeo— t’ie nahafonitse.
