< Psalmorum 2 >

1 Quare fremuerunt Gentes, et populi meditati sunt inania? Astiterunt reges terrae, et principes convenerunt in unum adversus Dominum, et adversus Christum eius.
¿Para qué están en tumulto las naciones, Y los pueblos maquinan cosas vanas?
2 Dirumpamus vincula eorum: et proiiciamus a nobis iugum ipsorum.
Los reyes de la tierra se levantarán, Y gobernantes conspirarán unidos Contra Yavé y contra su Ungido, y dicen:
3 Qui habitat in caelis irridebit eos: et Dominus subsannabit eos.
¡Rompamos sus ataduras Y quitemos de nosotros sus cuerdas!
4 Tunc loquetur ad eos in ira sua, et in furore suo conturbabit eos.
El que está sentado en los cielos se reirá. ʼAdonay se burlará de ellos.
5 Ego autem constitutus sum rex ab eo super Sion montem sanctum eius, praedicans praeceptum eius.
Luego les hablará en su furor. Los conturbará en su ira.
6 Dominus dixit ad me: Filius meus es tu, ego hodie genui te.
Yo mismo consagré a mi Rey sobre Sion, Mi Montaña Santa.
7 Postula a me, et dabo tibi Gentes hereditatem tuam, et possessionem tuam terminos terrae.
Yo promulgaré el decreto. Yavé me dijo: Mi Hijo eres Tú, Yo te engendré hoy.
8 Reges eos in virga ferrea, et tamquam vas figuli confringes eos.
Pídeme y te daré los pueblos en posesión, Y como herencia tuya los confines de la tierra.
9 Et nunc reges intelligite: erudimini qui iudicatis terram.
Los quebrantarás con vara de hierro. Los harás añicos como vasija de alfarero.
10 Servite Domino in timore: et exultate ei cum tremore.
Ahora pues, oh reyes, actúen con sabiduría. Acepten amonestación, jueces de la tierra:
11 Apprehendite disciplinam nequando irascatur Dominus, et pereatis de via iusta.
Sirvan a Yavé con temor Y regocíjense con temblor.
12 Cum exarserit in brevi ira eius, beati omnes, qui confidunt in eo.
Besen los pies al Hijo No sea que se enoje y perezcan en el camino, Pues de repente arde su ira. Inmensamente felices son los que se refugian en Él.

< Psalmorum 2 >