< Psalmorum 2 >
1 Quare fremuerunt Gentes, et populi meditati sunt inania? Astiterunt reges terrae, et principes convenerunt in unum adversus Dominum, et adversus Christum eius.
Nə üçün millətlər belə vurnuxmaya düşür, Ümmətlər boş şeylər düşünür?
2 Dirumpamus vincula eorum: et proiiciamus a nobis iugum ipsorum.
Dünya şahları yığışır, Hökmdarlar Rəbbə və Onun məsh etdiyinə qarşı birləşir.
3 Qui habitat in caelis irridebit eos: et Dominus subsannabit eos.
Deyirlər: «Gəlin onların buxovlarını qoparaq, Üstümüzdəki zəncirlərini ataq».
4 Tunc loquetur ad eos in ira sua, et in furore suo conturbabit eos.
Göylərin sakini gülür, Xudavənd onlara istehza edir.
5 Ego autem constitutus sum rex ab eo super Sion montem sanctum eius, praedicans praeceptum eius.
Sonra onlara hiddəti ilə xəbərdarlıq edəcək, Qəzəbi ilə onları dəhşətə gətirəcək.
6 Dominus dixit ad me: Filius meus es tu, ego hodie genui te.
O deyir: «Mən padşahımı Müqəddəs dağım Sionda əyləşdirmişəm».
7 Postula a me, et dabo tibi Gentes hereditatem tuam, et possessionem tuam terminos terrae.
Rəbbin fərmanını elan edəcəyəm. Rəbb mənə dedi: «Sən Mənim oğlumsan, Mən bu gün sənə Ata oldum.
8 Reges eos in virga ferrea, et tamquam vas figuli confringes eos.
Məndən istə, onda irs olaraq millətləri, Mülk olaraq yer üzünün qurtaracağınadək hər yeri Sənə verərəm.
9 Et nunc reges intelligite: erudimini qui iudicatis terram.
Onları dəmir əsa ilə qıracaqsan, Saxsı qab kimi çilik-çilik edəcəksən».
10 Servite Domino in timore: et exultate ei cum tremore.
İndi, ey şahlar, müdrik olun! Ey dünya hakimləri, ibrət alın!
11 Apprehendite disciplinam nequando irascatur Dominus, et pereatis de via iusta.
Rəbdən qorxub Ona xidmət edin, Həm titrəyin, həm sevinin.
12 Cum exarserit in brevi ira eius, beati omnes, qui confidunt in eo.
Oğulu öpün ki, qəzəblənməsin, Yoxsa tutduğunuz yolda məhv olarsınız. Çünki qəzəbi tezliklə alovlanar. Ona pənah gətirənlərin hamısı nə bəxtiyardır!