Psalmorum 2

1 Quare fremuerunt Gentes, et populi meditati sunt inania? Astiterunt reges terrae, et principes convenerunt in unum adversus Dominum, et adversus Christum eius.

2 Dirumpamus vincula eorum: et proiiciamus a nobis iugum ipsorum.

3 Qui habitat in caelis irridebit eos: et Dominus subsannabit eos.

4 Tunc loquetur ad eos in ira sua, et in furore suo conturbabit eos.

5 Ego autem constitutus sum rex ab eo super Sion montem sanctum eius, praedicans praeceptum eius.

6 Dominus dixit ad me: Filius meus es tu, ego hodie genui te.

7 Postula a me, et dabo tibi Gentes hereditatem tuam, et possessionem tuam terminos terrae.

8 Reges eos in virga ferrea, et tamquam vas figuli confringes eos.

9 Et nunc reges intelligite: erudimini qui iudicatis terram.

10 Servite Domino in timore: et exultate ei cum tremore.

11 Apprehendite disciplinam nequando irascatur Dominus, et pereatis de via iusta.

12 Cum exarserit in brevi ira eius, beati omnes, qui confidunt in eo.