< Psalmorum 17 >

1 Psalm: Oratio David. Exaudi Domine iustitiam meam: intende deprecationem meam. Auribus percipe orationem meam, non in labiis dolosis.
Oración de David. Escucha, oh Yahvé, una justa demanda; atiende a mi clamor; oye mi plegaria, que no brota de labios hipócritas.
2 De vultu tuo iudicium meum prodeat: oculi tui videant aequitates.
Que mi sentencia venga de Ti; tus ojos ven lo que es recto.
3 Probasti cor meum, et visitasti nocte: igne me examinasti, et non est inventa in me iniquitas.
Si escrutas mi corazón, si me visitas en la noche, si me pruebas por el fuego, no encontrarás malicia en mí.
4 Ut non loquatur os meum opera hominum: propter verba labiorum tuorum ego custodivi vias duras.
Que jamás mi boca se exceda a la manera de los hombres. Ateniéndome a las palabras de tus labios, he guardado los caminos de la Ley.
5 Perfice gressus meos in semitis tuis: ut non moveantur vestigia mea.
Firmemente se adhirieron mis pasos a tus senderos, y mis pies no han titubeado.
6 Ego clamavi, quoniam exaudisti me Deus: inclina aurem tuam mihi, et exaudi verba mea.
Te invoco, oh Dios, porque sé que Tú responderás; inclina a mi tu oído, y oye mis palabras.
7 Mirifica misericordias tuas, qui salvos facis sperantes in te.
Ostenta tu maravillosa misericordia, oh Salvador de los que se refugian en tu diestra, contra tus enemigos.
8 A resistentibus dexterae tuae custodi me, ut pupillam oculi. Sub umbra alarum tuarum protege me:
Cuídame como a la niña de tus ojos, escóndeme bajo la sombra de tus alas
9 a facie impiorum qui me afflixerunt. Inimici mei animam meam circumdederunt,
de la vista de los impíos que me hacen violencia, de los enemigos furiosos que me rodean.
10 adipem suum concluserunt: os eorum locutum est superbiam.
Han cerrado con grasa su corazón; por su boca habla la arrogancia.
11 Proiicientes me nunc circumdederunt me: oculos suos statuerunt declinare in terram.
Ahora me rodean espiando, con la mira de echarme por tierra,
12 Susceperunt me sicut leo paratus ad praedam: et sic catulus leonis habitans in abditis.
cual león ávido de presa, como cachorro que asecha en su guarida.
13 Exurge Domine, praeveni eum, et supplanta eum: eripe animam meam ab impio, frameam tuam
Levántate, Yahvé, hazle frente y derríbalo, líbrame del perverso con tu espada;
14 ab inimicis manus tuae. Domine a paucis de terra divide eos in vita eorum: de absconditis tuis adimpletus est venter eorum. Saturati sunt filiis: et dimiserunt reliquias suas parvulis suis.
y con tu mano, oh Yahvé, líbrame de estos hombres del siglo, cuya porción es esta vida, y cuyo vientre Tú llenas con tus dádivas; quedan hartos sus hijos, y dejan sobrante a los nietos.
15 Ego autem in iustitia apparebo conspectui tuo: satiabor cum apparuerit gloria tua.
Yo, empero, con la justicia tuya llegaré a ver tu rostro; me saciaré al despertarme, con tu gloria.

< Psalmorum 17 >