Psalmorum 17
1 Psalm: Oratio David. Exaudi Domine iustitiam meam: intende deprecationem meam. Auribus percipe orationem meam, non in labiis dolosis.
Drottinn, ó hjálpa þú mér, því að ég er heiðvirður og breytni mín réttlát. Hlustaðu þegar ég hrópa til þín!
2 De vultu tuo iudicium meum prodeat: oculi tui videant aequitates.
Úrskurða mig réttlátan svo að allir heyri, þú réttvísi Drottinn.
3 Probasti cor meum, et visitasti nocte: igne me examinasti, et non est inventa in me iniquitas.
Þú hefur prófað mig, já jafnvel um nætur, en engar illar hugsanir fundið hjá mér, né vond orð mér á vörum.
4 Ut non loquatur os meum opera hominum: propter verba labiorum tuorum ego custodivi vias duras.
Boðorðum þínum hef ég hlýtt og forðast félagsskap við illmenni og rudda.
5 Perfice gressus meos in semitis tuis: ut non moveantur vestigia mea.
Ég hef fylgt leiðsögn þinni og ekki farið villur vegar.
6 Ego clamavi, quoniam exaudisti me Deus: inclina aurem tuam mihi, et exaudi verba mea.
Ég ákalla þig því að ég veit að þú svarar mér! Já, hlustaðu á bæn mína.
7 Mirifica misericordias tuas, qui salvos facis sperantes in te.
Sýndu mér kærleika þinn og náð, þú sem frelsar hina ofsóttu.
8 A resistentibus dexterae tuae custodi me, ut pupillam oculi. Sub umbra alarum tuarum protege me:
Vernda mig eins og sjáaldur augans. Hyl mig í skjóli vængja þinna.
9 a facie impiorum qui me afflixerunt. Inimici mei animam meam circumdederunt,
Óvinir mínir umkringja mig með morðsvip í augum.
10 adipem suum concluserunt: os eorum locutum est superbiam.
Þeir eru óguðlegir og beita mig ofbeldi. Hlustaðu á tal þeirra! Hvílíkur hroki!
11 Proiicientes me nunc circumdederunt me: oculos suos statuerunt declinare in terram.
Þeir koma nær og nær, ákveðnir í að troða mig undir.
12 Susceperunt me sicut leo paratus ad praedam: et sic catulus leonis habitans in abditis.
Þeir líkjast gráðugum ljónum sem vilja rífa mig á hol – ungum ljónum sem liggja í leyni og bíða eftir bráð.
13 Exurge Domine, praeveni eum, et supplanta eum: eripe animam meam ab impio, frameam tuam
Drottinn, rís þú upp og hastaðu á þá! Rektu þá frá!
14 ab inimicis manus tuae. Domine a paucis de terra divide eos in vita eorum: de absconditis tuis adimpletus est venter eorum. Saturati sunt filiis: et dimiserunt reliquias suas parvulis suis.
Komdu og frelsaðu mig frá hinum óguðlegu sem aðeins leita jarðnesks ávinnings, þeim sem þú hefur gefið auð og völd og ótal afkomendur.
15 Ego autem in iustitia apparebo conspectui tuo: satiabor cum apparuerit gloria tua.
En ég sækist ekki eftir veraldlegum auði, heldur því að þekkja þig og lifa réttvíslega – vera sáttur við þig. Ég vil hugsa um þig jafnt á degi sem nóttu og þegar ég vakna mun ég sjá auglit þitt og gleðjast!
