< Psalmorum 147 >
1 Alleluia. Laudate Dominum quoniam bonus est psalmus: Deo nostro sit iucunda, decoraque laudatio.
Rabbiga ammaana. Waayo, way wanaagsan tahay in Ilaaheenna ammaan loogu gabyo, Waayo, taasu way wacan tahay, oo ammaantuna way habboon tahay.
2 Aedificans Ierusalem Dominus: dispersiones Israelis congregabit.
Rabbigu Yeruusaalem buu dhisaa, Oo wuxuu isu soo wada ururiyaa kuwa la naco oo reer binu Israa'iil ah.
3 Qui sanat contritos corde: et alligat contritiones eorum.
Isagaa bogsiiya kuwa qalbi jabay, Oo nabrahoodana wuu duubaa.
4 Qui numerat multitudinem stellarum: et omnibus eis nomina vocat.
Wuxuu sheegaa xiddigaha tiradooda, Oo kulligoodna magacyo buu u bixiyaa.
5 Magnus Dominus noster, et magna virtus eius: et sapientiae eius non est numerus.
Sayidkeennu waa weyn yahay, wuuna xoog badan yahay, Waxgarashadiisuna waa mid aan la koobi karayn.
6 Suscipiens mansuetos Dominus: humilians autem peccatores usque ad terram.
Rabbigu wuu tiiriyaa kuwa camalka qabow, Oo kuwa sharka lehna dhulkuu ku soo tuuraa.
7 Praecinite Domino in confessione: psallite Deo nostro in cithara.
Rabbiga mahadnaqid ugu gabya, Oo kataaradda ammaan ugu gabya Ilaaheenna,
8 Qui operit caelum nubibus: et parat terrae pluviam. Qui producit in montibus foenum: et herbam servituti hominum.
Kaasoo samada daruuro ku qariya, Oo dhulka roob u diyaarsha, Buurahana doog ka soo bixiya.
9 Qui dat iumentis escam ipsorum: et pullis corvorum invocantibus eum.
Wuxuu quud siiyaa xayawaanka, Iyo tukayaasha yaryar markay qayliyaanba.
10 Non in fortitudine equi voluntatem habebit: nec in tibiis viri beneplacitum erit ei.
Isagu kuma farxo xoogga faraska, Oo kuma reyreeyo lugaha dadka.
11 Beneplacitum est Domino super timentes eum: et in eis, qui sperant super misericordia eius.
Rabbigu wuxuu ku reyreeyaa kuwa isaga ka cabsada, Iyo kuwa naxariistiisa rajada ka qaba.
12 Alleluia. Lauda Ierusalem Dominum: lauda Deum tuum Sion.
Yeruusaalemay, Rabbiga ammaan, Siyoonay, Ilaahaaga ammaan.
13 Quoniam confortavit seras portarum tuarum: benedixit filiis tuis in te.
Waayo, wuxuu xoogeeyey qataarrada irdahaaga, Carruurtaadana wuu kugu dhex barakeeyey.
14 Qui posuit fines tuos pacem: et adipe frumenti satiat te.
Soohdimahaaga nabad buu ka dhigaa, Oo wuxuu kaa dhergiyaa sarreenka ugu wanaagsan.
15 Qui emittit eloquium suum terrae: velociter currit sermo eius.
Amarkiisa wuxuu u soo diraa dhulka, Eraygiisuna aad buu u dheereeyaa.
16 Qui dat nivem sicut lanam: nebulam sicut cinerem spargit,
Baraf cad wuxuu u soo daadshaa sida dhogor oo kale, Sayax barafoobayna wuxuu u kala firdhiyaa sida dambas oo kale.
17 Mittit crystallum suam sicut buccellas: ante faciem frigoris eius quis sustinebit?
Barafkiisa wuxuu u soo ridaa sida jajab oo kale, Bal yaa qabowgiisa hor istaagi kara?
18 Emittet verbum suum, et liquefaciet ea: flabit spiritus eius, et fluent aquae.
Wuxuu soo diraa eraygiisa, oo wuu dhalaaliyaa iyaga, Dabayshiisana wuxuu ka dhigaa inay dhacdo, biyuhuna way qulqulaan.
19 Qui annunciat verbum suum Iacob: iustitias, et iudicia sua Israel.
Eraygiisa wuxuu tusaa reer Yacquub, Qaynuunnadiisa iyo xukummadiisana reer binu Israa'iil.
20 Non fecit taliter omni nationi: et iudicia sua non manifestavit eis. Alleluia.
Quruunna sidaas oo kale uma uu samayn. Xukummadiisiina ma ay garanaynin, Rabbiga ammaana.