Psalmorum 147

1 Alleluia. Laudate Dominum quoniam bonus est psalmus: Deo nostro sit iucunda, decoraque laudatio.

۱ هللویاه، زیرا خدای ما را سراییدن نیکو است و دل پسند، و تسبیح خواندن شایسته است!

2 Aedificans Ierusalem Dominus: dispersiones Israelis congregabit.

۲ خداوند اورشلیم را بنامی کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.

3 Qui sanat contritos corde: et alligat contritiones eorum.

۳ شکسته دلان را شفا می‌دهد و جراحت های ایشان را می‌بندد.

4 Qui numerat multitudinem stellarum: et omnibus eis nomina vocat.

۴ عدد ستارگان را می‌شمارد وجمیع آنها را به نام می‌خواند.

5 Magnus Dominus noster, et magna virtus eius: et sapientiae eius non est numerus.

۵ خداوند ما بزرگ است و قوت او عظیم و حکمت وی غیرمتناهی.

6 Suscipiens mansuetos Dominus: humilians autem peccatores usque ad terram.

۶ خداوند مسکینان را برمی افرازد و شریران را به زمین می‌اندازد.

7 Praecinite Domino in confessione: psallite Deo nostro in cithara.

۷ خداوند را با تشکر بسرایید. خدای ما را با بربط سرود بخوانید.

8 Qui operit caelum nubibus: et parat terrae pluviam. Qui producit in montibus foenum: et herbam servituti hominum.

۸ که آسمانهارا با ابرها می‌پوشاند و باران را برای زمین مهیامی نماید و گیاه را بر کوهها می‌رویاند.

9 Qui dat iumentis escam ipsorum: et pullis corvorum invocantibus eum.

۹ که بهایم را آذوقه می‌دهد و بچه های غراب را که او رامی خوانند.

10 Non in fortitudine equi voluntatem habebit: nec in tibiis viri beneplacitum erit ei.

۱۰ در قوت اسب رغبت ندارد، و ازساقهای انسان راضی نمی باشد.

11 Beneplacitum est Domino super timentes eum: et in eis, qui sperant super misericordia eius.

۱۱ رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانی که به رحمت وی امیدوارند.

12 Alleluia. Lauda Ierusalem Dominum: lauda Deum tuum Sion.

۱۲ ‌ای اورشلیم، خداوند را تسبیح بخوان. ای صهیون، خدای خود را حمد بگو.

13 Quoniam confortavit seras portarum tuarum: benedixit filiis tuis in te.

۱۳ زیرا که پشت بندهای دروازه هایت را مستحکم کرده وفرزندانت را در اندرونت مبارک فرموده است.

14 Qui posuit fines tuos pacem: et adipe frumenti satiat te.

۱۴ که حدود تو را سلامتی می‌دهد و تو را ازمغز گندم سیر می‌گرداند.

15 Qui emittit eloquium suum terrae: velociter currit sermo eius.

۱۵ که کلام خود را برزمین فرستاده است و قول او به زودی هر‌چه تمام تر می‌دود.

16 Qui dat nivem sicut lanam: nebulam sicut cinerem spargit,

۱۶ که برف را مثل پشم می‌باراند، و ژاله را مثل خاکستر می‌پاشد.

17 Mittit crystallum suam sicut buccellas: ante faciem frigoris eius quis sustinebit?

۱۷ که تگرگ خودرا در قطعه‌ها می‌اندازد؛ و کیست که پیش سرمای او تواند ایستاد؟

18 Emittet verbum suum, et liquefaciet ea: flabit spiritus eius, et fluent aquae.

۱۸ کلام خود را می‌فرستد وآنها را می‌گدازد. باد خویش را می‌وزاند، پس آبها جاری می‌شود.

19 Qui annunciat verbum suum Iacob: iustitias, et iudicia sua Israel.

۱۹ کلام خود را به یعقوب بیان کرده، و فرایض و داوریهای خویش را به اسرائیل.

20 Non fecit taliter omni nationi: et iudicia sua non manifestavit eis. Alleluia.

۲۰ با هیچ امتی چنین نکرده است و داوریهای او را ندانسته‌اند. هللویاه!