< Psalmorum 147 >

1 Alleluia. Laudate Dominum quoniam bonus est psalmus: Deo nostro sit iucunda, decoraque laudatio.
Haalleluuyaa. Faarfannaadhaan Waaqa galateeffachuun akkam gaarii dha; isa galateeffachuun akkam gammachiisaa fi kan maluu dha!
2 Aedificans Ierusalem Dominus: dispersiones Israelis congregabit.
Waaqayyo Yerusaalemin ni ijaara; Israaʼeloota boojiʼamanis walitti qaba.
3 Qui sanat contritos corde: et alligat contritiones eorum.
Warra garaan cabe ni fayyisa; madaa isaaniis walitti hodha.
4 Qui numerat multitudinem stellarum: et omnibus eis nomina vocat.
Inni baayʼina urjiiwwanii ni beeka; tokkoo tokkoo isaaniis maqaa maqaadhaan waama.
5 Magnus Dominus noster, et magna virtus eius: et sapientiae eius non est numerus.
Gooftaan keenya guddaa dha; humni isaas jabaa dha; hubannaan isaas dhuma hin qabu.
6 Suscipiens mansuetos Dominus: humilians autem peccatores usque ad terram.
Waaqayyo warra gad qabaman ni jiraachisa; hamoota garuu lafatti darbata.
7 Praecinite Domino in confessione: psallite Deo nostro in cithara.
Galata galchaa Waaqayyoon faarfadhaa; baganaadhaanis Waaqa keenyaaf weeddisaa.
8 Qui operit caelum nubibus: et parat terrae pluviam. Qui producit in montibus foenum: et herbam servituti hominum.
Inni samiiwwani duumessaan haguuga; lafaafis bokkaa kenna; tulluuwwan irrattis marga biqilcha.
9 Qui dat iumentis escam ipsorum: et pullis corvorum invocantibus eum.
Horiidhaaf waan isaan dheedan, yommuu ilmaan arraagessaa iyyanitti nyaata isaaniif ni kenna.
10 Non in fortitudine equi voluntatem habebit: nec in tibiis viri beneplacitum erit ei.
Inni jabina fardaatti hin gammadu; yookaan miilli namaa isa hin gammachiisu;
11 Beneplacitum est Domino super timentes eum: et in eis, qui sperant super misericordia eius.
Waaqayyo warra isa sodaatanitti, warra araara isaa abdatanitti ni gammada.
12 Alleluia. Lauda Ierusalem Dominum: lauda Deum tuum Sion.
Yaa Yerusaalem, Waaqayyoon galateeffadhu; Yaa Xiyoon Waaqa kee galateeffadhu.
13 Quoniam confortavit seras portarum tuarum: benedixit filiis tuis in te.
Inni danqaraa karra keetii ni jabeessaatii; ijoollee kees si keessatti eebbisa.
14 Qui posuit fines tuos pacem: et adipe frumenti satiat te.
Daarii keetiif nagaa kenna; qamadii qulqulluudhaanis si quubsa.
15 Qui emittit eloquium suum terrae: velociter currit sermo eius.
Inni ajaja isaa gara lafaatti ni erga; dubbiin isaas ni ariifata.
16 Qui dat nivem sicut lanam: nebulam sicut cinerem spargit,
Inni cabbii akkuma suufiitti diriirsa; qorras akkuma daaraatti bittinneessa.
17 Mittit crystallum suam sicut buccellas: ante faciem frigoris eius quis sustinebit?
Dhagaa cabbii akkuma cirrachaa gad darbata. Dhaamocha isaa dura eenyutu dhaabachuu dandaʼa?
18 Emittet verbum suum, et liquefaciet ea: flabit spiritus eius, et fluent aquae.
Inni dubbii isaa ergee isaan baqsa; bubbee isaa ni kaasa; bishaanonnis ni yaaʼu.
19 Qui annunciat verbum suum Iacob: iustitias, et iudicia sua Israel.
Inni dubbii isaa Yaaqoobitti, seeraa fi sirna isaa immoo Israaʼelitti mulʼiseera.
20 Non fecit taliter omni nationi: et iudicia sua non manifestavit eis. Alleluia.
Waan kana saba biraa tokkoof iyyuu hin goone; isaan seera isaa hin beekan. Haalleluuyaa.

< Psalmorum 147 >