Psalmorum 147
1 Alleluia. Laudate Dominum quoniam bonus est psalmus: Deo nostro sit iucunda, decoraque laudatio.
Rəbbə həmd edin! Allahımızı tərənnüm etmək nə qədər yaxşıdır! O buna layiqdir, Ona həmdlər söyləmək xoşdur!
2 Aedificans Ierusalem Dominus: dispersiones Israelis congregabit.
Rəbb Yerusəlimi bərpa edər, İsrailin əsarətdə olanlarını yığıb-gətirər.
3 Qui sanat contritos corde: et alligat contritiones eorum.
O, sınıq qəlblərə şəfa verər, Yaralarını sarıyar.
4 Qui numerat multitudinem stellarum: et omnibus eis nomina vocat.
Ulduzların sayını hesablar, Hər birini öz adı ilə çağırar.
5 Magnus Dominus noster, et magna virtus eius: et sapientiae eius non est numerus.
Xudavəndimiz əzəmətlidir, Qüvvəti çoxdur, dərrakəsi hədsizdir!
6 Suscipiens mansuetos Dominus: humilians autem peccatores usque ad terram.
Rəbb məzlumları ayağa qaldırar, Pisləri isə toz-torpaq içinə atar.
7 Praecinite Domino in confessione: psallite Deo nostro in cithara.
Rəbbə şükür nəğməsi söyləyin, Allahımızı lira ilə tərənnüm edin!
8 Qui operit caelum nubibus: et parat terrae pluviam. Qui producit in montibus foenum: et herbam servituti hominum.
O, göyləri buludlarla bürüyər, Yer üzünü yağışla təmin edər, Dağlarda ot bitirər.
9 Qui dat iumentis escam ipsorum: et pullis corvorum invocantibus eum.
O, heyvanlara yem verər, Çığırışan quzğun balalarını yemlər.
10 Non in fortitudine equi voluntatem habebit: nec in tibiis viri beneplacitum erit ei.
O, güclü atlardan zövq almaz, Qüvvətli addımlardan razı qalmaz.
11 Beneplacitum est Domino super timentes eum: et in eis, qui sperant super misericordia eius.
Amma Rəbb Ondan qorxanlardan, Onun məhəbbətinə ümid bağlayanlardan razı qalar.
12 Alleluia. Lauda Ierusalem Dominum: lauda Deum tuum Sion.
Ey Yerusəlim, Rəbbi mədh et! Ey Sion, Allahına həmd et!
13 Quoniam confortavit seras portarum tuarum: benedixit filiis tuis in te.
Çünki darvazalarının cəftələrini bərkidər, Sənin əhalinə bərəkət verər.
14 Qui posuit fines tuos pacem: et adipe frumenti satiat te.
Sərhədinə əmin-amanlıq, Sənə doyunca əla taxıl yetirər.
15 Qui emittit eloquium suum terrae: velociter currit sermo eius.
Kəlamını yer üzünə yollar, Onun sözü tez yayılar.
16 Qui dat nivem sicut lanam: nebulam sicut cinerem spargit,
Ağ yun kimi qar yağdırar, Kül kimi qırov salar.
17 Mittit crystallum suam sicut buccellas: ante faciem frigoris eius quis sustinebit?
Parça-parça dolu tökər. Onun soyuğuna kim dözə bilər?
18 Emittet verbum suum, et liquefaciet ea: flabit spiritus eius, et fluent aquae.
Buyruq verəndə buz əriyər, Külək əsdirəndə sular sel tək axar.
19 Qui annunciat verbum suum Iacob: iustitias, et iudicia sua Israel.
O, Yaqub nəslinə sözlərini, İsraillilərə qanun və hökmlərini bildirir.
20 Non fecit taliter omni nationi: et iudicia sua non manifestavit eis. Alleluia.
Başqa millətlər üçün belə etməyib, Heç birinə hökmlərini bildirməyib. Rəbbə həmd edin!
